Componisten/werken
Eerbetoon aan Jean-François Dandrieu (3)
© Gerard van der Leeuw, januari 2024
Dandrieu schreef twee ‘livres’ orgelmuziek, beiden gepubliceerd na zijn dood in 1738. Het Premier livre de Pièces d’Orgue, uitgegeven door zijn zuster Jeanne-Françoise, verscheen in 1739; het Livre de Noëls verscheen pas in 1759 en bevat grotendeels een aantal werken van zijn oom Pierre Dandrieu, die door hem voor persoonlijk gebruik zijn aangepast aan de stijl van zijn tijd.
In juli 2019 maakte Pieter-Jan Belder, in een kerk waar de temperatuur opgelopen was tot de 30 graden (!), een schitterende opname van het Premier livre.
 |
Het Georges Kittinger-orgel (1779) in de Église Saint-Côme-et-Saint-Damien in Vézelise |
Hij bespeelt een werkelijk magnifiek en zeer Frans orgel van Georges Kittinger (1733-1783) en doet dat met verve en enorm stijlgevoel. De uitstekende en uitvoerige toelichting - welhaast een essay - in het cd-boekje is weer van Jon Baxendale:
‘The Dandrieu publication is problematic. Its contents are arranged in suites according to mode. Each begins with an Offertoire, though the first, under the same title and based on the Pascal hymn O filii et filiae, is primarily not his work but that of his uncle, Pierre. […] Jean- François’s revisions of his uncle’s work beg a tantalising question concerning the provenance of the suites published in 1739 since, if the noëls rely on Pierre’s models, it could be that Pierre also composed some of the pieces recorded here, and this deseves a little scrutiny.’ […]
 |
De eerste bladzijde van de inhoudsopgave (1739) |
‘It is challenging to assess Dandrieu’s contribution to French classical organ music. After the rush among organists-composers to publish in the late seventeenth century, the field became somewhat depleted, with only a handful of organ books published in the first decade of the eighteenth. By the time Dandrieu’s book came onto the scene, styles had changed, with composers largely ignoring seventeenth-century models in favour of new musical ‘Enlightment’ trends.’
Maar, zoals Jon Baxendale terecht vaststelt:
‘… his music still maintains a close connexion with what came before in a manner not demonstrated by his contempories. […] Given this, we might regard Dandrieu as one who took and assimilated the best the French classical organ school had to offer and manipulated it to coexist alongside new and often fluctuating musical and liturgical tastes.’
Pieter-Jan Belder geeft van dit alles een indrukwekkende vertolking. Hij is, als Dandrieu, net zo vertrouwd met de 17de-eeuwse muziek, als met die van de 18de eeuw. En dan speelt hij op zo’n juweel van een orgel! Een pracht cd.
Mooi in het tekstboekje is ook zijn persoonlijk dankwoord aan de organist van de kerk in Vézelise, Dominique Dantand, die zeer behulpzaam was bij de totstandkoming van deze opname. Op YouTube kunt u een een paar filmpjes vinden waarop Dominique Dantand het orgel bespeelt.
Klik hier voor de vorige aflevering.
Dandrieu: Premier livre de Pièces d’Orgue Pieter-Jan Belder (orgel) |
 |