CD-recensie
© Aart van der Wal, november 2021
'Round Midnight Dutilleux: Ainsi la nuit Merlin: Night Bridge Schönberg: Verklärte Nacht op. 4 (versie voor strijksextet)* Quatuor Ébene: m.m.v. Antoine Tamestit (altviool)*, Nicolas Altstaedt (cello)* |
Dit 'nachtalbum' van het Franse Quatuor Ébène, bijgestaan door de altviolist Antoine Tamestit en de cellist Nicolas Altstaedt, toont de superieure klasse van het gehele ensemble. Het speelt in Dutilleux' strijkkwartet Ainsi la nuit (1973/76) en Schönbergs nog in de Laatromantiek verkerende, gloedvolle strijksextet Verklärte Nacht (1899) zijn hoogste troeven uit en dat is bepaald niet gering. Minder gelukkig ben ik met de compositie van de cellist bij het Ébène, Raphaël Merlin, die in een eigentijds mengsel van citaatrijke jazzy clair en sensueel obscure heeft geprobeerd om - uiteraard geheel anders dan zijn grote Franse voorganger - met name de nacht een eigen compositorisch aanzien te geven.
Ik raakte er niet van onder de indruk. Dat Merlin kan componeren staat wel vast (zijn achtergrond als cellist van dit gerenommeerde ensemble zal daarbij zeker een rol hebben gespeeld), maar de samenstelling van dit op zich zo contrastrijke programma kent helaas wel juist daardoor een keerzijde: Night Bridge valt als nauwelijks beklijvend allegaartje bij de het als het ware insluitende twee meesterstukken eenvoudigweg in het niet. Saai en voorspelbaar geconcipieerd, stilistisch rommelig (van alles en nog wat komt onsamenhangend voorbij), is dit een van die vele eigentijdse stukken die eerder in de bureaulade dan op het podium thuishoren.
Voor het Franse kwartet, Tamestit (hij werkte al eerder mee aan een opname van Schönbergs Strijksextet - klik hier) en Altstaedt hoef ik hier geen lans te breken: het zijn topmusici die zich in dit segment volmaakt thuis voelen. De opname is eveneens subliem. Maar dat povere, niet door voldoende inventie geschraagde stuk van Merlin (ik betwijfel zelfs of hij deze kans zou hebben gehad als hij géén cellist bij het Ébène was geweest...) had van mij beter plaats kunnen maken voor een veel boeiender alternatief. Het glas is evenwel meer dan halfvol, dankzij Ainsi la nuit en Verklärte Nacht. De intensiteit spat er vanaf, de spelprecisie is exemplarisch. Dat is kwartet/sextetspel op zijn best.