CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, oktober 2017

 

Vierne: Cellosonate op. 27

Widor: Trois pièces op. 21

Debussy: Cellosonate

Escaich: Nocturne voor cello en piano

Armance Quéro (cello), Joseph Birnbaum (piano)
Et'cetera KTC 1587 • 53' •
Opname: juli 2016, Aulnay-sous-Bois (F)

   

Jeux à la française is de titel van deze cd, een knipoog naar het Franse begrip jeux d'orgue, de registers van het orgel. Drie van de vier componisten op deze schijf, die geheel gevuld is met werken voor cello en piano, danken hun bekendheid aan hun virtuoze orgelspel: Louis Vierne, Charles-Marie Widor en Thierry Escaich. De vierde, Claude Debussy, heeft nooit een noot voor het orgel geschreven, maar dat heeft organisten er niet van kunnen weerhouden om zijn werken te transcriberen. Orgelwonder Cameron Carpenter heeft een spectaculaire bewerking van de Prelude à l'après-midi d'un faune op zijn repertoire. Debussy's cellosonate, de eerste van zes voor verschillende combinaties die hij als 'musicien français' componeerde, is een absoluut meesterwerk en ruim vertegenwoordigd in de cd-catalogus.

De aandacht gaat hier dan ook in de eerste plaats uit naar de drie overige werken, die overigens niet nieuw zijn in de catalogus. Iedere nieuwe opname van de sonate van Louis Vierne is welkom, omdat ze de aandacht vestigt op het feit dat deze geniale organist nog zoveel meer heeft geschreven dan zes schitterende symfonieën voor zijn instrument. De blinde pechvogel Vierne wordt op orgelconcerten nog steeds overklast door zijn voorganger Charles-Marie Widor, eveneens een meester van de orgelsymfonie, en hier vertegenwoordigd met drie miniaturen die op de drempel van de salon staan, maar door hun melodieuze charme een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefenen.

Met Thierry Escaich maken we een sprong van een eeuw naar voren. Escaich is niet alleen een begenadigd improvisator, maar heeft als componist eveneens een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd. Later dit seizoen is in de ZaterdagMatinee zijn nieuwe altvioolconcert te horen. Hier klinkt zijn Nocturne uit 1997, een werk dat geen nachtelijke rust uitstraalt, maar vooral duisternis en onrust exploreert.

Door de intelligente programmering is dit een cd die in één zitting beluisterd kan worden en geen seconde verveelt. Dit duo heeft er duidelijk voor gekozen om niet alleen te laten horen dat ze deze noten goed kunnen spelen, maar dat ze er onvoorwaardelijk in geloven.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links