CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, juni 2017

 

Schumann: Strijkkwartet nr. 1 in a, op. 41 nr. 1

Tsjaikovski: Strijkkwartet nr. 2 in F, op. 22

Quatuor Manfred

Paraty 117152 • 66' •

Opname: november en december 2016, Cité de la Voix, Vézelay (F)

   

Het Quatuor Manfred bestaat dertig jaar, een jubileum dat uitgebreid wordt gevierd in de standplaats van het ensemble, Dijon. Aan het feestelijke seizoensprogramma wordt luister bijgezet door deze uitgave van twee strijkkwartetten van Schumann en Tsjaikovski. Componisten die je nu niet direct met dit medium in verband brengt, maar die toch beide drie kwartetten op hun naam hebben staan. Het Quatuor Manfred heeft in de eerste tien jaar van zijn bestaan een hechte band opgebouwd met het label Pierre Verany. In 1997 verkocht Verany zijn label aan Arion en was het wat betreft de Manfreds over en uit. In de jaren daarna heeft het kwartet opgenomen voor diverse labels in even diverse stijlen, waaronder titels als Bach-Coltrane en Mozart and the Duke. Deze uitgave is de eerste op het label Paraty en markeert een terugkeer naar de tijden van Verany - ze is dan ook met behulp van crowdfunding verwezenlijkt.

Het moet een vurige wens zijn geweest van de Manfreds om het eerste strijkkwartet van Schumann op te nemen, want al in 1993 verscheen een cd met de beide andere kwartetten. De combinatie Schumann met Tsjaikovski werd ingegeven door de naam van het kwartet: beide componisten hebben zich immers intensief met de figuur Manfred van de dichter Byron beziggehouden. Bovendien zijn drie leden van het kwartet al actief vanaf het eerste uur: violisten Marie Béreau en Luigi Vecchioni en cellist Christian Wolff - Emmanuel Haratyk ververste in 2007 de altvioolplaats. Het collectieve geheugen van het kwartet moet zich die eerste Schumann ervaring nog goed herinnerd hebben.

In beide gevallen gaat het niet om 'groot repertoire'. Van de drie kwartetten van deze beide meesters zijn dit de minst gespeelde. Des te meer reden om ze zo weer eens in het zonnetje te zetten. Het spel van de Manfreds valt op door zijn homogeniteit en door het fantasievolle gebruik van vibrato en vooral non-vibrato. Aan alles is te merken dat hier een gevoel van thuiskomen heeft overheerst en dat deze jubileum-cd met veel liefde en inzet tot stand is gekomen.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links