CD-recensie

© Siebe Riedstra, april 2013

In de zomer van 2001 vond tijdens de Salzburger Festspiele de première plaats van de opera l’Amour de loin van de Finse componiste Kaija Saariaho (1952), die al dertig jaar in Parijs woont en werkt. De opera is geïnspireerd door Messiaens Saint François d’Assise en deelt met dat werk de zelfverzekerde sereniteit en het volstrekte negeren van uiterlijk vertoon. Het succes was groot en herhalingen volgden o.a. in Parijs (Châtelet) en Santa Fe (USA). In 2003 won Saariaho voor dit werk de prestigieuze Grawemeyer Award, een prijs die steeds meer tot het besef van de klassieke muziekliefhebber begint door te dringen (het prijzengeld van $ 200.000 is inmiddels gehalveerd). Saariaho heeft het gemaakt.

Toen deze cd in 2004 uitkwam was er nog geen complete opname van de opera beschikbaar. Inmiddels is hij verschenen en ook hier besproken. Deze selectie opent met vijf scènes uit de opera, weliswaar niet gezongen door de oorspronkelijke protagonisten, maar daar hoeft niemand mee te zitten. Schitterende vocale muziek, ècht opera (mag dat nog?) en hoogst origineel. Saariaho’s schrijfstijl heeft met dit werk een grote verandering ondergaan, ze is door de toevoeging van het vocale element veel toegankelijker en gemakkelijker te volgen geworden zonder zichzelf intrinsiek te verloochenen.

Nymphea Reflections is een revisie van het strijkkwartet Nymphea (1987, opdrachtwerk Kronos Quartet) en is een heel wat stekeliger affaire. Maar met Oltra Mar uit 1999, een opdrachtwerk van het New York Philharmonic Orchestra, voor koor en orkest zijn we weer terug bij het nieuwe idioom van de vocale Saariaho. In zeven korte impressies (delen 1,3,5 en 7 zijn woordloos) wordt een prachtige zeereis gemaakt met een ontroerende ode aan Gérard Grisey, één van de weinige componisten waar Saariaho door beïnvloed wil zijn. Niets dan lof voor uitvoerenden, opnameteam en vormgevers.

index