CD-recensie
© Siebe Riedstra, februari 2015 |
De Nederlandse pianist Ralph van Raat is een pianovirtuoos met een voorkeur voor nieuwe klanken. Hij speelt ze niet alleen weergaloos, hij kan er ook ongebreideld enthousiast over vertellen. Bovendien heeft hij een ijzingwekkend goed geheugen: de meest ingewikkelde partituren presenteert hij moeiteloos uit het hoofd. De zogeheten 'grote labels' hebben voor zo iemand uiteraard geen belangstelling, maar hij is hard bezig de Lang-Lang van het label Naxos te worden. Daar krijgt hij de ruimte om zijn passie voor componisten als John Adams, John Tavener, Magnus Lindberg, Gavin Bryars, Charles Koechlin en Arvo Pärt te demonstreren. Hier leeft hij zich uit in werken van Frederick Rzewski (1938), een Amerikaan die in Nederland door Louis Andriessen met zijn ensemble Hoketus zo'n veertig jaar geleden met enthousiasme aan de man werd gebracht. Ralph besteedde al eerder aandacht aan Rzewski, met een opname van diens 'bekendste' stuk: The People United Will Never Be Defeated! Rzewski is zelf een rasvirtuoos met een bescheiden inborst. Zijn Hard Cuts - Forse Bezuinigingen - zijn net als Die Kunst der Fuge van JSB zonder voorgeschreven bezetting opgeschreven als kale noten, met het B.A.C.H. motief in een onopvallende hoofdrol. Dit is muziek die volkomen ongebonden zijn gang gaat, van de middeleeuwen tot aan morgenochtend. Fascinerend voor wakkere oortjes. index |
|