CD-recensie
© Siebe Riedstra, januari 2014
Rubinstein: Symfonie nr. 5 in g, op. 107 - Ouverture Dmitri Donskoy- Faust op. 68 George Enescu Philharmonic Orchestra o.l.v. Horia Andreescu Naxos* 8.557005 • 72' • Opname: juli 1988, Boekarest
Rubinstein: Symfonie nr. 6 in a, op. 111 - Don Quichote (humoresque voor orkest) op. 87 Philharmonia Hungarica o.l.v. Gilbert Varga (op. 111) Slovak Philharmonic Orchestra o.l.v. Michael Halász (op. 87) Naxos* 8.555394 • 64' • Opname: juli 1986, Stadthalle Oer-Erkenschwick (D); juli 1985, Reduta Bratislava (op. 87) *Oorspronkelijk verschenen op Marco Polo en heruitgegeven door Naxos |
|
Anton Rubinstein (1829-1894) was in de negentiende eeuw de ongenaakbare Russische muziekpaus. Pianovirtuoos, componist, dirigent, conservatoriumdirecteur en kosmopoliet - de rest van de muziekwereld kende Rusland door Rubinstein, niet door Glinka of Moesorgski. Het was overigens niet Anton maar zijn broer Nikolaj Rubinstein die bekend werd door zijn beruchte weigering om het Eerste pianoconcert van Tsjaikovski in première te brengen.
Anton probeerde in zijn composities de ruige Russische volksmuziek in een elegante westerse jas te steken - daarin was hij het grote voorbeeld voor Tsjaikowski. Vijf pianoconcerten, zes symfonieën, negentien opera's en de fameuze Melodie in F componeerde hij. In de beginjaren van de cd, eind jaren 1980, publiceerde het label Marco Polo een complete registratie van de orkestrale muziek. Wie Marco Polo zegt, zegt Naxos. Klaus Heymann, eigenaar van beide labels, ziet de laatste jaren zijn kans schoon en brengt de Marco Polo's van destijds opnieuw uit op Naxos. Met de heruitgave van de Zesde symfonie is de serie compleet.
Gezien de lage prijs is zo'n heruitgave van harte welkom, maar denkt u niet dat u hier als vanzelf voor een prikkie in het bezit komt van legendarische registraties. De Vijfde werd in 1988 opgenomen in Boekarest door het beste orkest van Roemenië, en zo klinkt het ook.
De Zesde daarentegen roept herinneringen op aan de Philharmonica Hungarica, het orkest dat na de Hongaarse opstand van 1956 uit refugees werd geformeerd en in het Duitse stadje Marl een liefdevol tehuis vond. Een uitstekend orkest dat onder beschermheer Antál Dorati internationale faam oogstte. Hongarije is inmiddels bijna lid van de Europese Unie en in 2004 werd de Philharmonia Hungarica opgeheven. De kwaliteit van deze integrale mag dan wisselen, daar staat tegenover dat alternatieven met een lampje gezocht moeten worden. De conclusie is duidelijk: onmisbaar voor de onverzadigbare verzamelaar en een aardig alternatief voor de nieuwsgierige muziekliefhebber.