CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, november 2018

 

Nemanja Radulovic - Baïka

Katsjatoerjan: Vioolconcert in d - Trio voor viool, klarinet en piano in g

Rimski-Korsakov/Sedlar: Shéhérazade, voor viool, strijkersensemble en piano

Sedlar: Savcho 3

Nemanja Radulovic (viool), Andreas Ottensamer (klarinet), Laure Favre-Kahn (piano), Ensemble Double Sens, Borusan Istanbul Philharmonic Orchestra o.l.v. Sacha Goetzel
DG 4797545 • 79' •

   

Nemanja Radulovic is net als Novak Djokovic een geboren Serviër en is op de viool al even eigenzinnig en geniaal als Djokovic met zijn tennisracket. En net als Novak geniet hij van de adoratie van het publiek, en desnoods moedigt hij het aan wanneer hij dat nodig acht. Op de tennisbaan is dat makkelijk, maar hoe doe je dat als violist? Met je strijkstok?

Een extroverte persoonlijkheid als Radulovic zet net als zijn grote negentiende-eeuwse voorgangers Paganini en Liszt partituren naar zijn hand, om er zelf mee te kunnen epateren. Daartoe gebruikten zijn grote voorbeelden hun eigen compositorische kwaliteiten. Radulovic componeert niet en werkt dus in omgekeerde richting. Samen met de eveneens Servische componist en arrangeur Aleksandar Sedlar heeft hij de briljante partituur van Shéhérazade van Nikolai Rimski-Korsakov bij de lurven genomen en omgetoverd tot een lekker klinkende bewerking voor een strijkorkestje met pianobegeleiding dat gevaarlijk naar tof amusement klinkt. De titel van de cd Baïka (sprookje in het Servisch) verwijst direct naar deze bewerking, maar heeft in haar schaamteloze platheid al het sprookjesachtige dat Rimski zo geniaal in zijn noten verstopte naar de mallemiezen geholpen. Dat zal vast niet verhinderen dat juist deze bewerking de komende weken op Radio 4 tot het gaatje te horen zal zijn en als prijs-cd verloot zal worden.

Radulovic combineert zulk schaamteloos exhibitionisme met een exquisite uitvoering van het Trio voor viool, klarinet en piano van de Armeense componist Aram Katsjatoerjan. Een meesterlijk stuk muziek waarvoor hij topklarinettist Andreas Ottensamer heeft weten te strikken. Samen met pianiste Laure Favre-Kahn zetten ze een uitvoering neer die ons in één klap al het voorgaande doet vergeten.

Hetzelfde geldt jammer genoeg niet voor de bij vlagen extravagante en ijdeltuiterige uitvoering van het vioolconcert van Katsjatoerjan, een prachtig concert dat in de handen van de juiste solist nog steeds een enorme indruk kan maken, getuige recente uitvoeringen door de Friese violiste Simone Lamsma. Over David Oistrakh zullen we het maar helemaal niet hebben, hij zou zich voor zoveel zelfingenomenheid geschaamd hebben. Maar de tijden veranderen. Radulovic zette eerder het vioolconcert van Tsjaikovski naar zijn hand in partnerschap met Sacha Goetzel en het Turkse orkest (ik heb de cd op de site besproken). Hier past hij dezelfde kunstgrepen toe, die niet altijd ten gunste komen van de bedoelingen van de componist, maar wel ongegeneerd de aandacht trekken naar de solist. En ze overtuigen ook nog, luister maar naar het tweede deel - onvergetelijk wat deze sprookjesman daar laat horen. Dat is uiteraard precies de bedoeling van Nemanja Radulovic, die als showman niets onderdoet voor Novak Djokovic. Bijna overbodig om te vermelden dat de microfoon bij deze opnamen bijna in de viool van Radulovic lijkt te hebben gehangen.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links