CD-recensie
© Siebe Riedstra, maart 2017
Tharaud plays Rachmaninov Rachmaninov: Pianoconcert nr. 2 in c, op. 18 - 5 Morceaux de fantaisie op. 3 - Vocalise op. 34 nr. 14 - Romance & Valse voor piano zeshandig Alexandre Tharaud, Alexander Melnikov, Aleksander Madzar (piano), Sabine Devieilhe (sopraan), Royal Liverpool Philharmonic Orchestra o.l.v. Alexander Vedernikov Erato 9029 59436- 9 • 67' • Opname: jan. 2016, Liverpool Philharmonic Hall (pianoconcert); febr. 2016, Salle Colonne, Parijs (overige werken) |
De Franse meesterpianist Alexandre Tharaud (Parijs, 1968) houdt er zo zijn eigen ideeën op na. Zo deed hij jaren geleden de piano de deur uit en loopt sindsdien met een aantal sleutels op zak van appartementen waar hij terecht kan om te studeren. Ook in zijn repertoirekeuze is hij bepaald eigenzinnig. Net als bij zijn grote idool Marcelle Meyer nemen Couperin en Rameau een belangrijke plaats in. Nu hij tegen de vijftig loopt laat hij zich voor het eerst horen in een romantisch pianoconcert, en kiest daarvoor het ultieme specimen, het Tweede Pianoconcert van Sergej Rachmaninov. 'Tharaud plays Rachmaninov' is de titel van deze cd, en ook hier verrast hij met originele keuzes. Na het concert volgt een complete uitvoering van de zelden gespeelde vijfdelige cyclus Morceaux de fantaisie. Nummer twee daarvan is de Prelude in cis-klein, de tophit die Rachmaninov zelf met IT betitelde - hij kon zijn succesnummer niet meer luchten. Tharaud benadert Rachmaninov op zijn Frans, enigszins afstandelijk, doorzichtig in het passagewerk, en laat zich niet door zijn emoties op sleeptouw nemen. Rachmaninov door de bril van Saint-Saëns. In het pianoconcert wordt hij helaas tegengewerkt door de opnametechniek; in de luide passages dreigt het klankbeeld dicht te slibben, er zit weinig breedte in het spectrum en de akoestiek van de zaal komt droog over. In de Cinq Morceaux, die in Parijs werden opgenomen is er in dat opzicht geen vuiltje aan de lucht, en als verrassing krijgen we ook nog twee stukjes voor zes handen (met Alexander Melnikov en Aleksander Madzar) te horen. Knap werk om op een en dezelfde cd vier Alexanders in verschillende spellingen aan het werk te krijgen - daar is over nagedacht. Vanuit een onverwachte hoek komt ook nog de Vocalise voorbij, die wordt opgeluisterd door de enthousiast vibrerende sopraan Sabine Devieilhe. Al met al een cd die zijn titel eer aandoet: Tharaud plays Rachmaninov. Net als in zijn geheel eigen kijk op Scarlatti, Couperin en Bach ook hier een alternatieve insteek richting Rachmaninov. Tharaud kent geen vrees, zijn fans weten de weg.