CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, juni 2011

 

 

Rachmaninov: Symfonie nr. 2 in e, op. 27

Ljadov: Het betoverde meer

Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia, Roma o.l.v. Antonio Pappano

EMI Classics 6 49462 2 • 67' •

 

 


Symfonische modes komen en gaan. Vandaag trekken Sjostakovitsj en Mahler volle zalen, nog niet zo lang geleden waren de grote symfonieën van Tsjaikovski niet van de lessenaars te branden. Voor de eens zo populaire, maar inmiddels bijna vergeten symfonicus Rachmaninov is er dus nog hoop, nu de belangstelling van het publiek kennelijk wat opschuift richting twintigste eeuw. Twee van zijn pianoconcerten hebben onverminderd repertoire gehouden, en de recente opnamen die pianist Leif Ove Andsnes met dirigent Antonio Pappano voor EMI realiseerde moeten dirigent en label op het idee hebben gebracht Rachmaninovs Tweede symfonie aan de catalogus toe te voegen.

Toevoegen is een goed woord in dit verband, want EMI heeft al een legendarische opname van André Previn met het London Symphony Orchestra in de boeken, en een integrale van de orkestwerken onder Mariss Jansons en het Philharmonisch Orkest van Sint-Petersburg in het allerlaagste prijssegment. Dat wordt knokken. Pappano is chef-dirigent bij het Londense operahuis Covent Garden, maar ook bij het Santa Cecilia Orkest in Rome. Met dat orkest maakte hij deze opname, en het resultaat is schitterend. Dat het hier om een live-opname gaat merkte ik tot mijn schrik pas door het knetterende applaus. Hernieuwde beluistering bracht hier en daar wat kleine rafeltjes aan het licht, maar ook schitterende details. De klarinetsolo in het langzame deel is onwaarschijnlijk mooi verweven met de middenstemmen in de strijkers. Dat kan alleen een operadirigent. Adembenemend.

Om de cd een respectabele lengte te verschaffen wordt Rachmaninov voorafgegaan door een landgenoot van één generatie eerder, Anatol Ljadov (1855-1914). Het verhaal gaat dat Diaghilev hem uitnodigde om het ballet ‘L'Oiseau de Feu’ van muziek te voorzien. Ljadov was liever lui dan moe en dus werd de opdracht na verloop van tijd doorgeschoven naar de jonge en ambitieuze Igor Strawinsky – met verstrekkende gevolgen. Die luiheid van Ljadov had overigens ook zijn voordelen: hij was een meester in het schrijven van miniaturen. Zijn orkestrale nalatenschap bestaat uit een vuistvol orkestrale vignetten die gebaseerd zijn op de Russische folklore. Ze passen samen met gemak op één cd. ‘Het betoverde meer’ is zo’n titel, een dromerige sfeerschildering van een maanverlicht bosmeer; Ljadov beschouwde het als zijn beste werk. Jammer dat Pappano en zijn manschappen geen tijd meer hadden voor rakkertjes als ‘Kikimora’of ‘Baba-Yaga’.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links