CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, juli 2014

 

The Romantic Cello Concerto Vol. 4 - Hans Pfitzner

Pfitzner: Celloconcert in a, op. post. - Celloconcert in a, op. 52 - Celloconcert in G, op. 42 - Duo voor viool, cello en orkest op. 43

Alban Gerhardt (cello), Gergana Gergova (viool), Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin o.l.v. Sebastian Weigle

Hyperion CDA67906 68'

Opname: juni 2012, Haus des Rundfunks, Berlijn

 

Hans Pfitzner was zestig jaar oud toen Adolf Hitler aan de macht kwam, en gefrustreerd als hij was door het succes van zijn aartsrivaal Richard Strauss geloofde hij dat er eindelijk betere dagen voor hem zouden aanbreken. Daarbij maakte hij stomme fouten: toen het nieuwe bewind hem vroeg om de muziek van Mendelssohn bij Shakespeares Midsummernightsdream te vervangen, weigerde hij. Zijn antwoord was duidelijk: van Mendelssohn moet je afblijven. Dat was tegen het zere been van Hitler, die toch al een pesthekel had aan Pfitzner en zijn muziek. Pfitzner had geen gemakkelijk leven, en ook posthuum is het lot hem niet welgezind geweest. Jammer dat hij het voor een deel over zich zelf heeft afgeroepen met zijn dwarse standpunten. Als hij zich koest had gehouden en zich beperkt had tot alleen maar componeren was het wellicht anders gelopen. Maar Pfitzner had nu eenmaal de neiging om met alles en iedereen ruzie te zoeken, inclusief het bewind van de bruinhemden. Het enige dat hij bereikt heeft met zijn polemieken richting Richard Strauss is dat we nu nog volop naar Richard Strauss luisteren en Hans Pfitzner vergeten zijn. U raadt het, Pfitzner schopte tegen alle schenen die hij maar kon raken, met als resultaat dat hij alleen stond. Dat zijn huis in Münchem platgebombardeerd werd en hij zijn echtgenote en drie kinderen overleefde is hoe dan ook tragisch.

Wie de moeite neemt een uurtje naar de muziek van Pfitzner te luisteren zal zich verbazen over de schoonheid die vloeide uit de pen van deze beroepsmisantroop. Neem zijn Celloconcert op. 52. De wereld is bepaald niet gezegend met een overvloed aan schitterende celloconcerten, dus doen we onszelf tekort wanneer we er niet naar willen luisteren, alleen maar omdat de componist politiek omstreden was. Dirigent Christian Thielemann ondervond dat aan den lijve toen hij probeerde een lans te breken voor zijn verguisde landgenoot - hij werd in sommige kringen prompt van fascistische tendensen beschuldigd. Als u nog niet gestopt bent met lezen en nieuwsgierig bent geworden kunt u niets beters doen dan luisteren. Pfitzner heeft een handvol schitterende stukken geschreven, zoals de voorspelen tot de drie aktes van zijn opera Palestrina - de hele opera is een lange zit, maar dat is Parsifal ook. Of de Symfonie in C, opus 46, het liefst in de uitvoering door Ferdinand Leitner aan het roer van de Berliner Philharmoniker. Of gewoon deze prachtige cd met drie celloconcerten en een duo voor viool, cello en orkest. Stop hem in de speler, begin op track 3, en u begrijpt waarom.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links