CD-recensie
© Siebe Riedstra, december 2015
Arvo Pärt - Complete works for violin & pianoFratres - Spiegel im Spiegel - Passacaglia (voor viool en piano) - Sonatine nr. 1 en 2 - Vier leichte Tanzstücke - Partita - Variationen zur Gesündung von Arinuschka - Für Anna Maria - Ukuaru Valss - Diagramme - Für Alina (voor piano) Ursula Schoch (viool), Marcel Worms (piano) Zefir ZEF 9641 • 63' • Opname: december 2014, Zeeuwse Concertzaal, Middelburg |  |
Vorig jaar verscheen van het duo Ursula Schoch en Marcel Worms de cd Baltic Souls, een muzikale pendant van het boek 'Baltische Zielen' van Jan Brokken. Uiteraard was daar een hoofdrol toebedeeld aan Arvo Pärt, de Estlandse toondichter die dit jaar zijn tachtigste verjaardag viert. Het lag voor de hand om voort te borduren op de eerder opgedane ervaringen, en dus togen Worms en Schoch opnieuw naar de Zeeuwse Concertzaal. In mijn bespreking van Baltic Souls merkte ik al op dat de viool in de Baltische ziel een belangrijke rol speelt, maar wat betreft Arvo Pärt moeten we daar beslist de zingende mens aan toevoegen. Toch ontstaat er een mooi overzicht van het oeuvre van deze eigenzinnige toondichter wanneer alleen de viool en de piano aan het woord komen. Spiegel im Spiegel is het populairste - in het geval van Pärt mag je dat heus zeggen - werk van de meester, en het bestaat in vele gedaantes, maar die voor viool en piano is de oorspronkelijke. Uit 2003 dateert de Passacaglia, opgedagen aan de zestigjarige Gidon Kremer, en hier misschien wel voor het eerst opgenomen in zijn oorspronkelijke zetting. De cd opent met de vioolversie van Fratres, en dan hebben we het wat betreft de viool gehad.
De rest van de cd wordt door Marcel Worms volgespeeld, en biedt een prachtig overzicht van Pärts ontwikkeling vanaf 1956. Wat opvalt is dat de componist al in zijn jeugdwerken de neiging heeft om zich te beperken tot het hoogstnoodzakelijke, blijkens de Vier leichte Tanzstücke, het oudste werk op deze cd. Tussen die vroege pogingen en het sleutelwerk Für Alina uit 1976 vinden we de Twee Sonatines opus 1 (1958) en een Partita opus 2 (1959), muziek die niet is weg te denken van de pianowerken van Dmitri Sjostakovitsj. Diagramme uit 1964 laat horen dat het serialisme een van de stations is geweest die Pärt moest passeren.
Al met al een boeiend portret van deze Baltische Ziel, waarvan de kiemen gelegd werden in de gelijknamige cd. Sommige werken waren al opgenomen, maar zijn voor deze gelegenheid hier en daar nog eens gecorrigeerd (Fratres). Ursula Schoch en Marcel Worms beheersen dit repertoire dankzij talloze live-optredens tot in de vingertoppen, en dat laten ze hier met liefde en overtuiging horen. De opnametechniek verplaatst je regelrecht naar de prachtige Zeeuwse Concertzaal.