CD-recensie

© Siebe Riedstra, mei 2018

Marcel Worms (1951) volgde ooit een aantal lessen bij de Spaanse pianiste Alicia de Larrocha. Reken maar dat hij daar waardevolle tips over de interpretatie van de werken van Federic Mompou heeft meegekregen. De Larrocha geldt als een onbetwiste autoriteit in dit repertoire, en heeft dat bewezen met een prachtige cd. Marcel Worms kreeg door haar zijn fascinatie voor deze componist. Federico Mompou (1893-1987) is een Catalaan wiens reputatie berust op een verzameling miniaturen voor piano, een handvol kamermuziek, een aantal liederencycli en het prachtige 'Los improprios' voor koor en orkest. Het label Brilliant heeft een doosje met vier cd's uitgebracht waarop de componist zijn eigen werken ten gehore brengt. Daaruit wordt een ding glashelder: Mompou hield het graag simpel. Zelfs een werk als de Variaties op een thema van Chopin, dat recentelijk door virtuozen als Daniil Trifonov en Sofya Melikyan werd opgenomen. vertoont geen spoor van pianistisch klatergoud - het blijft bij een vriendelijk en beschouwend parafraseren, waarin de huiskamer boven de concertzaal wordt geprefereerd.

Dit is niet de eerste keer dat Marcel Worms zich bezighoudt met Mompou, eerder maakte hij een cd met de cyclus Musica Callada. Die uitgave bracht hem in contact met de weduwe van de componist. Toen ook zij overleed kwam er een stapel onuitgegeven pianowerken tevoorschijn waarvan Marcel Worms de kopieën mee naar huis kreeg. Hij heeft ze zorgvuldig bestudeerd en geselecteerd en presenteerde ze in 2009 op deze cd als 'Unpublished works for piano', een primeur van de eerste orde. Net als Satie en Poulenc is Mompou een componist voor fijnproevers, en zoals gezegd is het grote virtuoze gebaar aan hem niet besteed. De stukken die Marcel Worms hier bijeengebracht werpen geen nieuw licht op de ontwikkeling van Mompou, maar vormen een welkome aanvuling op zijn oeuvre voor de piano. Een waardevolle aanwinst, uitstekend opgenomen.

index