CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, november 2015

 

Mendelssohn: Pianotrio nr. 1 in d, op. 49- nr. 2 in c, op. 66

Hamlet Piano Trio: Paolo Giacometti (piano), Candida Thompson (viool), Xenia Jankovic (cello)

Channel Classics CCS SA 36415 58' (sacd)

Opname: sept. 2014, MCO Studio 1, Hilversum

 

Dit is het cd-debuut van het Hamlet Piano Trio, opgericht in 2011 en bestaande uit musici die ieder voor zich al een bloeiende carrière hebben opgebouwd. De minst bekende van de drie is celliste Xenia Jankovic, maar Professor aan de Musikhochschule in Detmold wordt je niet zomaar. Candida Thompson kennen we als de gedreven aanvoerder van Amsterdam Sinfonietta en de Hollandse Italiaan Paolo Giacometti heeft al menige cd opgenomen voor Channel Classics. Ze kozen voor hun debuut de pianotrio's van Mendelssohn 'omdat we daarmee een affiniteit voelden sinds we voor het eerst begonnen samen te spelen als trio. We keken uit naar zoveel mogelijk gelegenheden ze uit te voeren op een Érard- piano en met darmsnaren, om zo te ontdekken hoe ze geklonken kunnen hebben in Mendelssohns oren.'

Er is nog een hele goede reden aan te voeren om juist deze werken te kiezen: ondanks een ware overvloed aan registraties door grote en minder grote namen ontbreekt het tot nu toe aan een gezaghebbende uitvoering op instrumenten die Mendelssohn kende. Persoonlijk kan ik daar nog wel een tweede reden bij verzinnen: de pianopartij in de klavierwerken van Mendelssohn, en dan in het bijzonder in zijn pianoconcerten en de kamermuziek is van een overwoekerende virtuositeit. De man moet zelf een eminente klavierleeuw geweest zijn. Die eigenschap brengt Paolo Giacometti dan alvast in, en de prachtige Erard uit 1837 (collectie Edwin Beunk) doet de rest. Het strijkersaandeel is in al even vertrouwde handen, waarbij de balans tussen de mildere klank van de met darmsnaren en bijpassende strijkstokken uitgeruste instrumenten een weldadig evenwicht vormt met de pianopartij, die door de veel doorzichtiger klank alle ruimte overlaat. Voeg daaraan toe een volkomen natuurlijke manier van musiceren, zonder overdreven rubati en een uitgekiend gebruik van vibrato en er ontstaat een pracht van een klankbeeld.

Op en top late Mendelssohn horen we in de Finale van het tweede Trio, waar hij het niet kan laten om - net als in de Reformatie Symfonie, de Ouverture tot Paulus en een aantal Orgelsonates - een koraalfantasie aan te heffen, hier op Bachs zwanenzang Vor deinen Thron tret ich hiermit . Dat was in 1845. Twee jaar later overleed de componist, achtendertig jaar oud.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links