CD-recensie
© Siebe Riedstra, oktober 2014
|
Alessandro Marcello (1669-1747) was in de eerste plaats actief in het Venetiaanse politieke leven, net als zijn broertje Benedetto (1686-1739). Voor hooggeplaatste figuren was het een erezaak om ook kunsten en wetenschappen te beoefenen, dus hielden de broers zich bezig met de dichtkunst en de muziek. Dat gebeurde wel onder een pseudoniem: toen Alessandro lid werd van de Venetiaanse Academie Arcadia, bediende hij zich van de naam Eterio Stinfalico. Onder die naam verschenen zijn zes concerti 'La Cetra' in 1738 in druk, in het Duitse Augsburg. Een boeiende verzameling van uiteenlopende genres in wisselende instrumentaties, waarmee naar hartelust gestoeid kan worden. Het werk waarmee Alessandro Marcello eeuwige roem heeft verworven is een hoboconcert dat ook onder de naam van zijn broer opduikt, en in twee toonsoorten werd gepubliceerd, d- en c-mineur. De naam van Johann Sebastian Bach is eveneens aan dit stuk verbonden, want hij publiceerde een versie voor klavecimbel, waarbij de noten een stevige ornamentatiebeurt ondergingen. Hoboïsten kunnen daar dan weer hun voordeel mee doen. Met name het tweede deel heeft in Bachs versie veel harten voor zich gewonnen. De musici op deze opname spelen uiteraard op oude instrumenten, maar wat deze uitvoeringen vooral kenmerkt is de opnamelocatie: de Basilica di Sant' Alessio in Rome. De akoestiek van deze ruimte doet de naam Basilica eer aan, en het zijn vooral de lage instrumenten die daar hoorbaar van 'profiteren', vooral in een beluistering via koptelefoon of 'oortjes'. Voor het overige niets dan waardering voor deze uitgave, die voor een paar euro's het beeld van Alessandro Scarlatti vollediger maakt dan alleen maar het hoboconcert dat Han de Vries vroeger zo mooi speelde. index |
|