CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, juni 2014

 

Brodsky Quartet - New World Quartets

Dvorák: Strijkkwartet nr. 12 in F, op. 96 (American)

Copland: Two Pieces - Hoe-Down

Barber: Strijkkwartet op. 11

Gershwin: Lullaby

Brubeck: Regret

Brodsky Quartet (Daniel Rowland, Ian Belton, Paul Cassidy, Jacqueline Thomas)

Chandos CHAN 10801 77'

Opname: maart 2013,
Potton Hall, Dunwich, Suffolk (GB)

 

Het Brodsky Strijkkwartet besloot ruim veertig jaar geleden dat strijkkwartetten helemaal niet saai hoeven te zijn. Drieduizend concerten, stapels cd's en ontelbare premières bewijzen dat ze in die missie zijn geslaagd. Met deze uitgave storten ze zich op de kwartetklanken die in de afgelopen (iets meer dan een) eeuw in de Nieuwe Wereld ontstonden. 'New World Quartets' is de pakkende titel, en hij is met zorg geprogrammeerd. Tegelijkertijd zou een sticker met de waarschuwing Slippery when wet op zijn plaats zijn geweest. Want ondanks zijn uitstekende reputatie heeft het Brodsky Quartet gekozen voor een gedateerde klank waarin een fors vibrato, een ruim gebruik van portamento (glijden naar de volgende toon) en een iets te hoge intonatie van de primarius de aandacht flink afleiden van de muziek.

De eerste die het Amerikaanse componeren een flinke schop onder haar achterste gaf was Antonín Dvorák. Hij zorgde ook meteen voor het goede voorbeeld met zijn Strijkkwartet opus 96 dat de bijnaam American met trots draagt. Helaas heeft Dvorak het meest te lijden onder voornoemde Brodsky Touch . Daarom niet getreurd: dozijnen schitterende opnamen van dit meesterwerk bevolken de catalogus. Maar hoeveel bekende strijkkwartetten van Amerikaanse componisten kennnen we eigenlijk? Ze zijn er wel (Carter, Rochberg), maar niemand luistert er naar. Samuel Barber probeerde wraak te nemen met zijn String Quartet opus 11, maar werd door zijn eigen succes ingehaald. Het middendeel van dit kwartet vestigde zijn reputatie als het 'Adagio van Barber', in de versie voor strijkorkest. Aaron Copland wist Amerika's wide open spaces in geluid te vangen, maar een echt strijkkwartet kwam er niet van - het bleef bij Two Pieces . De Brodsky's zorgen voor een lekker klinkend arrangement van de Hoe-down, een Amerikaanse volksdans, uit het ballet Rodeo. Ook Gershwin kwam niet verder dan een tranentrekkende Lullaby. Een groot compliment voor de Brodsky's is hier op zijn plaats, want eerlijk is eerlijk, hier werkt de aanpak van de Brodsky's like a charm.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links