CD-recensie

© Siebe Riedstra, december 2015

Zoals Janine Jansen haar Utrechtse kamermuziekfestival heeft, is de Canadese violist James Ehnes sinds 2012 actief bij zijn Amerikaanse buren in Seattle, net onder de grens. Daar heeft hij de verantwoordelijkheid voor de Seattle Chamber Music Society, en hier horen we de weerslag van editie 2013. Vijf componisten passeren de voordehandliggende revue: Aaron Copland, Charles Ives, Leonard Bernstein, Elliott Carter en Samuel Barber. Copland schreef in 1943 een pracht van een vioolsonate, die in de openingsmaten herinneringen oproept aan Charles Ives. Dus is het tweede werk diens Largo voor viool, klarinet en piano uit 1901, met wortels in de negentiende eeuw, toen Charley kerkorganist was en woest experimenteerde. Ongelofelijk maar waar: dit is het modernst klinkende stuk van de vijf. Leonard Bernstein was negentien jaar toen hij in 1937 een nog niet helemaal volwassen Pianotrio componeerde. Elliott Carter maakte korte metten met zijn vroege werken, maar de Elegy voor altviool en piano overleefde zijn zelfkritiek. Ze maakt duidelijk dat Carter aan het begin van zijn carrière net als Copland met één been in de prairie stond. Samuel Barber heeft in zijn latere leven nogal geleden onder de faam van zijn Adagio for Strings, de opgepoetste versie van het tweede deel van zijn strijkkwartet opus 11. Het Ehnes Quartet laat het origineel horen, een stuk dat van het repertoire weggedrukt lijkt te worden door zijn eigen langzame deel. Hier krijgt het een goudeerlijke kans. Ehnes is technisch zowel als muzikaal een pracht van een violist, en hij heeft een bijpassend stel gelijkgestemden om zich heen verzameld. De sfeervolle opname is gemaakt in de kleine zaal van de gloednieuwe Benaroya Hall in Seattle, het huis van het Seattle Symphony Orchestra.

index