CD-recensie
© Siebe Riedstra, mei 2010
 |
Bloch: Suite Hébraïque voor altviool en piano – Two Pieces, altviool en piano – Concertino voor fluit, altviool en piano – Suite voor alviool solo – Suite voor altviool en piano.
Paul Cortese (altviool), Michel Wagemans (piano), Maarika Järvi (fluit).
ASV CD DCA 1094 • 70' •
De eens zo gevierde Zwitsers-Amerikaanse componist van Joodse afkomst Ernest Bloch (1880-1959) kom je tegenwoordig nog maar weinig op het concertpodium tegen. Gelukkig is een redelijk deel van zijn oeuvre inmiddels op cd verkrijgbaar, zelfs zo uitgebreid dat de hier geboden collectie met de complete kamermuziek voor altviool niet eens de eerste is. Ernst en Lory Wallfisch hebben voor het label EBS dezelfde stukken opgenomen (minus het Concertino) en de drie werken met pianobegeleiding staan op een Et'cetera cd van Simon Rowland-Jones en Niel Immelman. Altisten mogen Bloch even dankbaar zijn als Hindemith, want het repertoire voor de altviool heeft door deze beide componisten een flinke en kwalitatief hoogstaande uitbreiding ondergaan.
De Suite Hébraïque is het bekendst (vooral omdat er ook een versie voor viool en orkest van bestaat) en stamt uit 1951, net als de Two pieces. Bloch brengt met deze stukken een hommage aan het erfgoed van zijn voorvaderen, hoewel ze, net als alle andere werken op de cd, in de Verenigde Staten zijn geschreven. De klezmeriaanse chromatiek die deze werken doordrenkt is door Bloch knap verwerkt in vrije fantasievormen. Het aanstekelijke Concertino (1950) voor fluit, altviool (of klarinet) en piano (of strijkers) is daarentegen neoklassiek van opzet (van de versie met strijkers bestaat een uitstekende opname op CPO 999 096). De Suite voor altviool solo is helaas onvoltooid gebleven en is de laatste geworden in een reeks die begon met soortgelijke werken voor cello en viool. Het toch nog bijna 8 minuten durende stuk is cerebraler van opzet en maakt gedeeltelijk zelfs gebruik van de twaalftoonstechniek. Het sluitstuk van de cd is tevens het magnum opus, een monumentale suite in vier delen met een totale lengte van ruim een half uur; ook van dit werk bestaat een versie met groot orkest (opgenomen op Centaur CRC 2094). Het stuk stamt uit de jaren 1918/9 en is ondanks zijn oudere leeftijd het ‘modernst’ klinkende werk op de cd; hier horen we de hemelbestormer Bloch zoals we die kennen uit zijn Schelomo voor cello en orkest.
Uitstekende vertolkingen door Paul Cortese, die nergens de nasale bijklank produceert waar de altviool nog wel eens aan wil lijden. De Belgische pianist Michel Wagemans weet uitstekend raad met de zeer virtuoze pianopartijen en Maarika Järvi blaast haar partij met goesting. De opname is gemaakt in Barcelona (de woonplaats van Cortese) en heeft voldoende ruimte, warmte en helderheid. Van de drie beschikbare alternatieven is dit zonder twijfel de meest complete en aanbevelenswaardige.