CD-recensie
© Siebe Riedstra, december 2017
De Bezetting Speelt - Made in Saint Petersburg Moesorgski: Schilderijen van een tentoonstelling (arr. Alexander van Eerdewijk) Glinka: Septet in Es Prokofjev: Kwintet op. 39 Glazoenov: Rêverie orientale De Bezetting Speelt |
 |
De eerste cd van het ensemble De Bezetting Speelt kwam nog uit in eigen beheer, maar dankzij een succesvolle crowdfunding is voor de tweede uitgave het label Et'cetera bereid gevonden, wat uiteraard voor de distributie een zegen is. De Bezetting Speelt is misschien een wat enigmatische naam, maar wel een naam waarover is nagedacht. Met tien musici, verdeeld in vijf strijkers en vijf blazers kun je elke bezetting aan die één of meer van de beschikbare instrumenten vereist, van duo tot tentet. En hoewel dat een enorme berg repertoire oplevert, blijft er toch altijd de behoefte om stukken te spelen die niet voor De Bezetting geschreven zijn.
De 'Schilderijententoonstelling' van Modest Moesorgski is zo'n stuk. Door de componist opgeschreven voor piano, maar in zijn hoofd kennelijk veel ruimer bedacht dan de piano ooit waar kan maken. Veel orkestrale versies zijn ervan gemaakt, met als koploper die van Maurice Ravel. Maar met alleen de pianopartituur als uitgangspunt moet je met de tien instrumenten van De Bezetting een heel eind kunnen komen, moet hoboïst Alexander van Eerdewijk hebben gedacht. Hij verontschuldigt zich in het boekje een beetje voor het ontbreken van de slagwerkeffecten die Ravel verzon. Dat is helemaal niet nodig, Moesorgski's geniale noten komen ook in deze bezetting overtuigend tot hun recht, en de klezmeriaanse vioolsolo van Caroline Wagner in Goldenberg en Schmuyle is een prachtvondst. Bovendien is het een effectieve manier om het stuk ook eens in kleinere zalen te laten horen. Grappig ook om te constateren dat de noten van Moesorgski in deze vorm veel meer een contemplatieve wandeling langs schilderijen op een tentoonstelling suggereren.
Op de vorige cd maakte De Bezetting mij blij met een opname van het veel te weinig gespeelde Nonet van Bohuslav Martinu (klik hier voor de recensie). Nu hebben ze weer zo'n pareltje opgedoken: het Kwintet opus 39 van Sergej Prokofjev. Eigenlijk een strijkkwintet waarin de tweede viool is vervangen door de hobo, en de cello door de klarinet. Een stuk met een geheel eigen kleur dat juist door die instrumentale keuze zelden of nooit te horen is. De Bezetting speelt het alsof het voor hen gemaakt is.
Nog zo'n partituur is het Septet van Michael Glinka, voor twee violen, cello, contrabas, hobo, hoorn en fagot. Een jeugdwerk voor een gezellig avondje muziekmaken met de toevallig beschikbare bezetting, en totaal niet representatief voor de latere Glinka die als operacomponist faam verwierf. Glinka hechtte niet aan zijn jeugdwerken, maar hier heeft hij zich toch vergist. Een springlevende partituur, intrigerend door de bezetting, en alweer een schot in de roos.
Een toegift is er ook: de Rêverie orientale voor klarinet en strijkkwartet van Alexander Glazoenov. De kers op de taart wordt geleverd door het excellente opnameteam van Guido Tichelman en Bastiaan Kuijt. Samenvattend: met crowdfunding, een avontuurlijk label, gekke bezettingen, een nieuwsgierig ensemble en een puik opnameteam maak je een dijk van een cd.