CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, september 2020

Bernstein: Symfonie nr. 1 (Jeremiah)- Symfonie nr. 2 (The Age of Anxiety)

Anna Larsson (mezzosopraan), Roland Pöntinen (piano), Arctic Philharmonic o.l.v. Christian Lindberg
BIS-2298 • 60' • (sacd)
Opname: mei/juni 2017, Stormen, Bodö (N)

   

Het Arctic Philharmonic, opgericht in 2009, bevindt zich in Noorwegen, honderd kilometer boven de poolcirkel. Voor deze vorstbestendige musici werd in de stad Bodø (50.000 inwoners) in 2014 een gloednieuwe concertzaal gebouwd, heel toepasselijk Stormen genoemd. Vanaf de oprichting tot 2019 was Christian Lindberg chef-dirigent van dit ensemble, en voor het label BIS realiseerde hij er een succesvolle opname van de drie laatste symfonieën van Tsjaikovsky, die hier is besproken. Deze nieuwkomer met de beide eerste symfonieën van Leonard Bernstein werd ongetwijfeld ingegeven door de feestelijkheden rond het Bernsteinjaar 2018, maar komt in 2020 een beetje als mosterd na de maaltijd. Want nadat er decennia lang nauwelijks omgekeken werd naar de symfonieën van Bernstein - behalve door de meester zelf - verschenen er toen ineens een paar opnamen door derden, waarvan enkele uitstekend uitpakten. Marin Alsop presenteerde op Naxos haar kijk op het complete orkestrale oeuvre, met Jean-Yves Thibaudet als pianosolist in The Age. Krystian Zimerman loste een belofte in en zorgde samen met Simon Rattle voor een unieke live-opname op DG, die hier is besproken. Maar er was vooral een verpletterende Age of Anxiety door Beatrice Rana met Antonio Pappano op de bok, verschenen op Warner. De eerste symfonie heeft veel geleden onder de wisselende kwaliteit van de vocale soliste, sopraan of mezzosopraan. De mooiste uitvoering is misschien nog steeds die van Jennie Tourel - de eerste en volgens Bernsteins zelf de beste. Anna Larson is al jaren een publiekslieveling in Mahler, en is voor een Scandinavische kijk op het werk een logische keuze. Vergeleken met de andere recente opname, met Marie-Nicole Lemieux voor Warner met Pappano op de bok, hoeft ze zich nergens voor te schamen. Maar de tijd staat niet stil en Larson bevindt zich duidelijk in de herfst van haar kunnen. Roland Pöntinen, een onderschatte Scandinavische pianovirtuoos, laat horen dat hij de concurrentie met Thibaudet en Rana juist wel aan kan, maar daarmee is deze cd niet gered. Jammer, want het Arctic Philharmonic verdient onze serieuze belangstelling.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links