CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, mei 2012

 

 
   
   

The Film Music of Arthur Benjamin & Leighton Lucas

Benjamin: ‘ The Conquest of Everest’ (Suite) – Storm Clouds Cantata from ‘The man who knew too much’ – Waltz and Hyde Park Galop from ‘An Ideal Husband’

Lucas: Portrait of the Amethyst from ‘Yangtse Incident’ – Dedication from ‘Portrait of Clare’ – Prelude and Dam Blast from ‘The Dam Busters’ – Stage Fright Rhapsody from ‘Stage Fright’ – Suite from ‘Ice Cold in Alex’ – ‘This is York’ – March Prelude from ‘Target for Tonight’.

Cor Caerdydd (koor) en BBC National Orchestra of Wales o.l.v. Rumon Gamba

Chandos CHAN 10713 • 68' •


In de serie Chandos Movies zijn we na grote meesters als Vaughan Williams, Sjostakovitsj, Rota en Korngold toe aan twee minder bekende componisten: Arthur Benjamin (1893-1960) en Leighton Lucas (1903-1982). Twee namen die we niet meer kennen, maar die op de een of andere manier toch bekend voorkomen. Dat geldt in de eerste plaats voor Leighton Lucas. Lucas begon als balletdanser bij Diaghilevs Ballets Russes. Toen hij met dansen moest stoppen legde hij zich toe op het dirigeren en componeren van balletmuziek. In 1974, aan het eind van zijn carrière werd hij door de beroemde choreograaf Sir Kenneth MacMillan gevraagd om de muziek samen te stllen voor een avondvullend ballet over Manon van Massenet, onder de voorwaarde dat de muziek wel van Massenet, maar niet uit diens opera afkomstig mocht zijn. Balletliefhebbers weten dat Manon tot op de dag van vandaag een van de meest geliefde grote balletten is gebleven. De componist Lucas schreef een handvol balletten en wat losse werken voor de concertzaal. Na zijn dood werden de manuscripten van zijn onuitgegeven muziek – vooral voor films – naar de vuilstort gebracht. Op deze cd zijn liefdevolle restauraties te horen door Philip Lane, die ook verantwoordelijk is voor de toelichting bij deze uitgave. Er is één uitzondering, en dat is de documentaire ‘This is York’, uit 1953, een kijkje in het dagelijks leven van de ‘stationmaster’ van spoorwegstation York. Deze partituur is behouden gebleven, en laat ons een componist horen die wel degelijk in staat is om met zijn tijd mee te gaan. Om maar weer eens een open deur in te trappen: de gehele film kunt u bekijken op Youtube.

Arthur Benjamin werd geboren in Australië, maar bracht zijn werkzame leven door in Engeland. Zijn naam is eveneens verbonden aan die van een componist uit het verleden. Liefhebbers van hoboconcerten herinneren zich misschien het hoboconcert van Domenico Cimarosa, een werkje dat nog steeds repertoire houdt, getuige de opname die Pauline Oostenrijk er van maakte, en een recente registratie op het label Naxos onder de noemer ‘Italian Oboe Concertos’. Dat concert is geschreven door Arthur Benjamin, die zich baseerde op materiaal uit Pianosonates van Cimarosa. Wat u beslist ook eens moet beluisteren is Benjamins Romantic Fantasy, geschreven voor Heifetz en Primrose. Youtube biedt ook hier uitkomst. Benjamin componeerde in 1934 de muziek voor Hitchcocks film ‘The man who knew too much’, toen nog in zwart-wit. De enige muziek van belang in die rolprent is de ‘Storm Cloud Cantata’, die een centrale rol speelt in het hoogtepunt van de film. Die scene speelt in de Royal Albert Hall te Londen, waar op de climax in de muziek het fatale schot gelost moet worden om een vooraanstaand politicus te vermoorden. Toen Hitch in 1956 een nieuwe versie van dezelfde film draaide – in technicolor – was Bernard Herrmann verantwoordelijk voor de muziek. In een zeldzaam gebaar van bescheidenheid oordeelde Herrmann dat hij niet in staat was om de originele partituur van de Cantate te verbeteren, en dirigeerde hij Benjamins origineel met hier en daar en kleine uitbreiding. In de film zien we hem daadwerkelijk als dirigent in actie.

Op deze opname is gebruik gemaakt van een goed getraind amateurkoor, maar het is jammer dat de solistische bijdrage van de mezzosopraan toebedeeld is aan iemand die klinkt alsof ze uit dat koor gerecruteerd is. Het zou bewust kunnen zijn gekozen, want op de originele soundtrack klinkt het net zo belabberd. Dat is het enige punt van kritiek op deze uitgave, die verder alle prettige kenmerken vertoond van zijn voorgangers. Er wordt uitstekend gemusiceerd door de betrokken orkesten: het BBC Philharmonic uit Manchester en het BBC National Orchestra of Wales. De gehele serie staat onder de bezielende leiding van dirigent Rumon Gamba. Opname en annotatie zijn van een voorbeeldige kwaliteit, met foto’s en veel gedetailleerde informatie over deze veelal obscure partituren. Een extra compliment verdient de man die een en ander met eindeloos geduld bij elkaar gesprokkeld heeft: Philip Lane. Wil Chandos alstublieft een nieuwe opname uitbrengen van ‘Torn Curtain’, de laatste partituur die Bernard Herrmann schreef voor Hitchcock en die door Hitch beleefd naar de prullenmand werd verwezen?


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links