CD-recensie

© Siebe Riedstra, juni 2018

Laurie Anderson (1947) haalde in 1982 wereldwijd de hitlijsten met 'O Superman' - een succes dat haar een platencontract met Warner Brothers opleverde. Een vervolg op die hit is er niet gekomen, maar Anderson had wel een ijzersterk podium veroverd. Vijfendertig jaar en een fors aantal cd's later is ze als zeventigjarige nog steeds actief, en presenteert hier een 'performance' in samenwerking met het Kronos Quartet met de titel Landfall. Onderwerp is de orkaan Sandy die in 1982 een ravage aanrichtte in New York, de woonplaats van Anderson en haar echtgenoot Lou Reed (1942-2013). De landfall van de orkaan richtte enorme schade aan in het archief van het echtpaar. Anderson heeft de catastrofe beschreven in haar boek All the Things I Lost in the Flood: Essays on Pictures, Language and Code.

De 'performance' die ze samenstelde behelst heel wat meer dan wat we op deze cd te horen krijgen. In de eerste plaats is het een avondvullende theatervoorstelling waarbij alle disciplines die Anderson beheerst aan de orde komen. Die zijn niet gering: ze speelt vanaf haar kleuterjaren viool, is later kunstgeschiedenis gaan studeren en leerde het vak van filmmaker. Haar talent voor het bedenken van teksten is een tweede natuur. Op deze cd is de theatervoorstelling gecondenseerd tot een auditieve samenvatting. Naast de hoofdrol die voor een vioolspelende, vertellende en zingende Anderson is weggelegd heeft het Kronos Quartet een belangrijk aandeel, en uiteraard wordt alles elektronisch versterkt. Dat we alleen kunnen luisteren heeft een voordeel: de werkwijze van de componist Anderson is goed te volgen. Het heeft ook een nadeel: voor het verhaal dat ze wil vertellen heb je oren en ogen nodig. Maar een mens kan niet alles hebben en deze cd, haar eerste sinds 2010, is verplichte kost voor iedereen die een alternatieve benadering van 'klassieke' muziek weet te waarderen.

index