CD-recensie

 

© Maarten 't Hart, april 2009

 

 

Verbotene Lieder

Grosz: Lieder an die Geliebte op. 10 - Kinderlieder op. 13..

Korngold: Drei Lieder op. 22 - Unvergänglichkeit op. 27.

Ullmann: Sechs Lieder op. 17 - Drei Hölderlinlieder.

Weill: Drei Brechtlieder.

Christiane Oelze (sopraan), Eric Schneider (piano).

Capriccio 71062 • 81 • (sacd)


Een mooi idee om liederen van componisten die om welke reden dan ook door de nazi's werden verfoeid, in de ban gedaan, op één cd bijeen te brengen. Je krijgt daardoor echter wel verschillende stijlen bij elkaar. Zo componeerde Wilhelm Grosz totaal anders dan Kurt Weill, terwijl Viktor Ullmann en Erich Korngold al niet minder hemelsbreed van elkaar verschillen.

Voor Christiane Oelze is het geen eenvoudige opgave om met haar weliswaar mooi stevige, maar nogal schallende sopraanstem al deze specima van uiteenlopende componeerrichtingen gestalte te geven. In de gedragen liederen op. 10 van Grosz forceert ze zich en vind ik haar niet mooi, maar in zijn Kinderlieder op. 13 revancheert ze zich volledig. Die fraaie korte liedjes, dat gaat haar geweldig af, zoals ze ook vorstelijk klinkt in de liederen van Weill. Dit wat ruwere werk, daar is deze forse, dramatische stem echt geschikt voor. De fijnzinnigheden van Ullmann liggen haar echter minder goed, en Korngold had ze misschien beter achterwege kunnen laten. Dat is toch wat intiemere muziek die om een ingetogen sopraanstem vraagt. Misschien past Korngold ook niet in dit gezelschap.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links