CD-recensie

 

© Jan de Kruijff, november 2007

 

 

Mozart: Hoornconcert nr. 1 in D, KV 412 - nr. 2 in Es, KV 417 - nr. 3 in Es, KV 447 - nr. 4 in Es, KV 495.

Paul van Zelm (hoorn), Combattimento Consort o.l.v. Jan Willem de Vriend.

Et’cetera KTC 5253 • 53' • (sacd)

 

 

 


Paul van Zelm, werkzaam in de omroepensembles, is leerling van Adriaan van Woudenberg en Hermann Baumann bij wij hij de fijne kneepjes van het natuurhoornspel onder de knie kreeg. Wie op een natuurhoorn speelt moet in tegenstelling tot bij het spelen op een instrument met ventielen de niet natuurlijke harmonische tonen ‘produceren’ door vernuftig met de hand in de trechter van het instrument te manipuleren. Een techniek die er makkelijk toe kan leiden dat de chromatische tonen vooral in sterkte danig afwijken van de open dito’s. Het is een keuze of men dat wil camoufleren, of juist charme wil ontlenen aan de ineens doffer klinkende varianten. Van Zelm net als Halstead (l’Oiseau-Lyre) kiest bewust voor homogene schoonheid, Baumann (Teldec), Brown (Virgin en Hänssler) en bijvoorbeeld Van der Zwart in de nrs. 1 en 4 (Harmonia Mundi) accentueren juist die verschillen. Het is maar wat men liever heeft. Persoonlijk kies ik voor de gedurfder verschillen, niet voor een puur op schoonheid en egaliteit gericht spel. Als het dan al ‘authentiek’ moet, dan graag met alle consequenties daarvan.

Van Zelm zorgt legitiem voor heel geacheveerde, knappe, melodieuze maar relatief haast wat te serieus en voorzichtig aandoende uitvoeringen zonder enige wanklank. Hij wordt heel levendig en genuanceerd ‘semi-authentiek’ begeleid door het Combattimento Consort. Ik mis in de snelle delen het uitdagende van de jachthoorn. Als verzachtende omstandigheid kan gelden dat hij niet zoals Van der Zwart, Halstead en Pyatt uitsluitend en alleen met een natuurhoorn in de weer is.

Achteraf is het jammer – trots over Nederlandse hoornisten berichtend – dat Herman Jeurissen en Lenno de Ruyter zich destijds alleen over de werken voor hoorn en orkest van vader Leopold Mozart en niet over die van zoonlief ontfermden (MD+G L 3085) en dat Ab Koster zich beperkte tot bijdragen aan de piano/blaaskwintetten van Mozart en Beethoven (Atacca Babel 9684). Jacob Slagter kwam nog niet verder dan nr. 1 (Pentatone PTC 5186.079) en 4 (Fidelio 8833). Mogen we s.v.p. meer van hem verwachten?


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links