CD-recensie

 

© Harry-Imre Dijkstra, mei 2021

Liszt: Études Transcendentales S 139 nr. 12 (Chasse-neige) - Paraphrase de Concert sur Rigoletto S 434

Liszt/Wagner: Isoldes Liebestod S 447

Liszt/Mozart: Lacrymosa S 550

Smetana: Schetsen op. 5: Freundliche Landschaft; Na brehu morském (Aan de zeekust) - Concertétude op. 17 - Bagatellen en Impromptus - Macbeth en de Heksen

Miroslav Sekera (piano)  
Supraphon SU 4280-2 • 59' •
Opname: december 2019, Martinuzaal, Muziekacademie, Praag

   

Pianist Miroslav Sekera behoort tot een relatief jonge garde begaafde Tsjechische pianisten. Hij is een geliefde kamermuziekpartner en zijn nieuwe solo-opnames van werken van Smetana en Liszt maken dat begrijpelijk: onder Sekera's handen komt elke zin, elke harmonie en elk virtuoos loopje er met enorme duidelijkheid en degelijkheid uit. Zelfs heel moeilijke ritmische patronen klinken volledig in proportie. Die kwaliteiten werken heel goed in een deeltje uit de Schetsen op. 5 en de Concertétude op. 17 van Smetana, of bijvoorbeeld het Lacrymosa uit Mozarts Requiem in het zelden te horen piano-arrangement van Liszt.

De keuze voor muziek van Smetana en Liszt is historisch gezien volkomen begrijpelijk: de twee kenden elkaar en Liszt was een belangrijk voorbeeld voor Smetana. Hun beider voorliefde voor literatuur en programma-muziek is evenmin toevallig. Voor Sekera lag veel stimulans voor dit project in het volgende, door hemzelf verwoorde, idee: ‘Ik zou willen bewijzen dat Smetana een met Liszt vergelijkbare componist was en dat zijn muziek het verdient om wereldwijd op de grote podia gespeeld te worden.'

Na het 'zoet' over Sekera's verrichtingen volgt nu echter wel wat 'zuur'... Zijn interpretaties worden wat moeilijker te verteren bij muziek die een theatrale inleving vereist. Macbeth en de Heksen van Smetana, een muzikaal gedicht voor piano en zondermeer de meest belangwekkende discografische bijdrage op dit album, begeestert door te brave tekstgetrouwheid helaas niet. De uitvoering is correct en fraai afgewerkt en voor een kennismaking met dit stuk is het ook zeker niet verkeerd.

Je zou Sekera ook toewensen dat hij een nipje genomen had van Brangäne's liefdesdrank alvorens Isolde's Liebestod van Wagner-Liszt te gaan spelen. En had hij niet even kunnen chatten met Rigoletto's dochter Gilda, om de Paraphrase de concert sur Rigoletto van Verdi-Liszt met drama en belcanto uit de toetsen te kunnen toveren? Nu zijn het rechtlijnige vertoningen geworden waarbij Sekera geen krimp geeft en eerder bezorgd lijkt of het wel allemaal duidelijk overkomt. En dan begint de soms venijnige discant van zijn piano toch meer te irriteren dan gedacht.

Maar er is, naast het belang van de opname van 'Macbeth en de heksen' nog een bonus: Smetana's Bagatellen en Impromptus. Deze acht uiterst bondige karakterschetsjes, zijn in de uitvoering van Sekera goed gelukt: licht van klank en met contrast, ongecompliceerd. De werkjes stammen uit 1844 en zijn al duidelijk een oefening in het slijpen van het karakter van een gevoel of situatie, zoals Smetana meesterlijk zou tonen in zijn opera's en symfonische gedichten. Met titels als Onenigheid, Onschuld of Plezier is het ook met recht een plezier om deze korte pianowerken onder de handen van Sekera te leren kennen.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links