CD-recensie

 

© Emanuel Overbeeke, maart 2020

(Ten) Holt: Canto Ostinato (bew. voor strijkkwartet van Marijn van Prooijen)

Matangi Quartet
MTM01 • 74 •
Opname: juli 2019, Galaxy Studios, Mol (B)

   

Aan het einde van zijn creatieve leven overwoog Simeon ten Holt een werk te schrijven voor strijkkwartet. Dat werk kwam er niet en bij deze cd begrijpt men enigszins waarom. Ten Holts idioom van de laatste kwart eeuw was afgestemd op de piano met alle mogelijkheden en beperkingen van dien. Dat de vele arrangementen die inmiddels bestaan van Canto Ostinato wisselend van kwaliteit zijn, ligt niet aan de kwaliteiten van de vertolkers ervan; de klank en de aard van de nieuwe instrumenten staan dicht bij de oorspronkelijke en de musici weten met hun instrument(en) er het beste van te maken.

Het arrangement voor strijkkwartet gespeeld door deze musici is een ander geval. Het Matangi kwartet is een uitstekend kwartet, beter en eigener dan de anderen die een arrangement van Canto onder handen namen, en houdt ervan in een gevarieerd repertoire met vaak vrij korte overzienbare vormen als het even kan scherpe accenten aan te geven. Die instelling botst met een compositie die qua lengte in wezen onvoorspelbaar is en waarin de intensiteit groeit doordat een voortkabbelende lieflijke stijl langzaamaan evolueert van aanzetten tot uitgewerkte melodieën. Een romantische getinte melodie gespeeld op piano verandert bovendien rigoureus als men die romantiek op een strijkinstrument gaat aanzetten. Nu is de botsing tussen andermans werk en eigen identiteit er in wezen altijd, zelfs als een componist eigen werk speelt, maar in dit geval liggen speelwijze en materiaal verder uit elkaar dan bij de andere arrangementen.

Het bedwelmende dat deze muziek fascinerend maakt voor velen ontstaat bij deze cd als men zich vooral of uitsluitend concentreert op de motieven die men kent van andere vertolkingen. De vaak zachtaardige, bewust niet percussieve klank heeft bij de Matangi's plaats gemaakt voor een ruigheid die zich moet inbinden en dat liever niet had gedaan, alsof Prokofjev en een popmuzikant voortdurend storen vanaf de zijlijn, vooral op de momenten dat de muziek het meest romantisch moet zijn. Onaardig gezegd: de cd is meer voor liefhebbers van het Matangi kwartet dan die van Ten Holt.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links