CD-recensie
© Emanuel Overbeeke, april 2019
|
Deze cd bracht gemengde gevoelens. Enerzijds is het goed dat deze prachtige muziek, weinig gehoorde muziek weer op cd verkrijgbaar is (de meeste beschikbare opnamen van beide werken zijn vrij oud). De dirigent, die ik nog niet kende (hij maakte minder dan een handvol cd's), was een aangename verrassing. Hij maakt goed duidelijk hoe doordrenkt deze Franse muziek is van Wagner en behandelt de symfonie terecht ook als een symfonische gedicht. Mijn aarzeling betreft de zangeres. Véronique Gens heeft een mooie klank, maar is hier duidelijk meer uit op een mooie klank dan op verstaanbaarheid. Tegelijk kan dit ook 'de schuld' zijn van de componist (die de stem vaak laat ondergaan in het orkest) en de opnametechnicus (die meer uit was op eenheid van klank dan op een samengaan van twee klankbronnen). In liederen met piano is zij veel beter te verstaan. Bovendien, wat begint als een bron van kritiek wordt gaandeweg een reden tot waardering. Deze behandeling van de tekst past bij de inhoud van de tekst waarin het met de liefde slecht afloopt en we overblijven met de brokken die zelden zo aanlokkelijk klinken als hier. Op zo'n moment is schoonheid noodzakelijker dan ooit. index |
|