Schubert: Die Götter Griechenlands D 677 - An die Musik D 547 - Ganymed D 544 - Lied der Mignon D 877 nr. 4 - Gretchen am Spinnrade D 118 - Wonne der Wehmut D 260 - Rastlose Liebe D 138 - Auf dem See D 543b - Liebe schwärmt auf allen Wegen D 239 nr. 6 - An Silvia D 891 - An die Nachtigall D 196 - An den Mond D 193 - Nachtviolen D 752 - Schlummerlied D 527 - Die Sternenwelten D 307 - Romanze D 797 nr. 3b - Die junge Nonne D 828 - Auf der Riesenkoppe D 611 - Im Frühling D 882 - Sei mir gegrüsst D 741 - Dass sie hier gewesen D 775 - Du bist die Ruh D 776 - Lachen und Weinen D 777 - An die untergehende Sonne D 457 - Im Abendrot D 799.

Barbara Fink (mezzosopraan), Gerold Huber (piano).

Harmonia Mundi HMC 901991 • 76 ' •

---

Barbara Fink heeft me in dit Schubert-recital niet echt overtuigd. Dat deze liederen voor de mezzo getransponeerd dienden te worden (ze zijn zonder uitzondering voor de tenorligging geschreven) doet op zich aan hun aantrekkelijkheid en werkingssfeer niet af (dat hebben bijvoorbeeld Anne-Sophie von Otter en Brigitte Fassbaender, beide op DG, al veel eerder ruimschoots bewezen), al doet het vibrato vaak af aan de 'puurheid' van deze sublieme liederen. De sopraan Elly Ameling blijft in dit repertoire voor mij trouwens onvergetelijk, wat een vergelijking sowieso extra lastig maakt: een mezzo is nu eenmaal geen sopraan. Maar hoe dan ook, het is wel Ameling, die niet alleen vocalistiek van de bovenste plank etaleert, maar ook een bijna ongerepte puurheid weet uit te stralen, wat dan met name geldt voor het eerste recital dat zij op de band liet vastleggen (1965, Cedernsaal, Schloss Kirchheim, met de pianist Jörg Demus, heruitgebracht op het Deutsche Harmonia Mundi label). In liederen als In 'Gretchen am Spinnrade' en 'Im Frühling' is Fink afstandelijker, lijkt minder bij de tekst betrokken, en laat ze nét die geringe accentuering, versnelling of vertraging waar de tekst dat bijna om smeekt, liggen. Huber biedt haar hier trouwens niet de helpende hand.

De opname is weliswaar geslaagd, maar in track 4 constateerde ik bij 02:00 een oneffenheid (dat kan een exemplarische fout zijn). Mijn meters lieten overigens zien dat de technici verder hebben uitgestuurd dan de maximaal toelaatbare 0 dBFS. Waarom niet gewoon 20% minder? De dynamiek lijdt daar echt niet onder!