CD-recensie

 

© 2003 Aart van der Wal

 

Schubert: Winterreise, D 911.

Christoph Prégardien (tenor), Andreas Staier (fortepiano).

Teldec 0630-18824-2 • 74' •


Het aantal 'Winterreisen' op cd is vrijwel niet meer te tellen. Talloze heb ik inmiddels weer eens uitvoerig beluisterd en wat daarbij vooral opvalt is dat dit opus de meeste liedinterpreten de ruimte biedt om het muzikale hart bijna op de tong te dragen met puur vocale schoonheid op het tweede plan. Winterreise heeft echter ook een 'gevaarlijke' kant: menigeen weet de neiging tot hineininterpretieren niet of nauwelijks te onderdrukken of legt er zoveel Weltschmerz in dat ook Atlas het niet meer torsen kan. Naarmate de cyclus dan vordert vallen de notenwaarden en maatstrepen allengs in gruzels en wordt het meer een Freudiaanse dan een Schubertiaanse zoektocht over de ijsvelden. Prégardiens vlekkeloze techniek is de ideale drager voor een lezing die echt door merg en been gaat. Hij bewijst voor de zoveelste maal dat een ongekunstelde aanpak ook voor dit bijna universele drama de beste exponent blijft. Staier is de gelijkstemde partner die wars van pathos en sentiment met een doordringende nuchterheid de grillige en bittere beelden zowel weet te ondersteunen als op te roepen. Als u uit deze uitgave eens wilt proeven: nr. 13 (die Post), nr. 16 (Letzte Hoffnung), nr. 21 (das Wirtshaus) en als kroon op het werk natuurlijk het slotlied (Der Leiermann). De pregnante klank van de fortepiano van Johann Fritz uit ca. 1825 uit de collectie van Edwin Beunk en de fraaie opname dragen het nodige tot deze onvergetelijke interpretatie bij.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links