CD-recensie

 

© Aart van der Wal, maart 2018

 

Schmitt: Orkestsuites nr. 1 en 2 uit Antoine e Cléopatre op. 69 (1920) - Symfonie nr. 2 op. 137 (1956/57)

BBC Symphony Orchestra o.l.v. Sakari Oramo
Chandos CHSA 5200 • 78' • (sacd)
Opname: oktober 2017, Watford Colosseum (VK)

   

Een Duits klinkende achternaam, maar honderd procent Frans: Florent Schmitt (1870-1958). Helaas met sterke antisemitische gevoelens en een grote bewondering voor Adolf Hitler, maar daarnaast ook collaborateur met het Vichy-regiem. Maar tijdens zijn leven wel een nationale beroemdheid, wiens avant-gardistische muziek aan het begin van de vorige eeuw bij velen danig in de smaak viel. Daaronder Igor Stravinsky die in een brief aan Schmitt zijn bewondering niet onder stoelen of banken stak: als het om het spelen van Franse muziek ging, nou dan wist hij het wel: dan uitsluitend die van Schmitt, Ravel en Debussy. Schmitt brak internationaal door met La Tragédie de Salomé, maar zoals het zo vaak gaat: na zijn dood raakten componist en werk al snel in vergetelheid.

Het zag er eerst niet naar uit dat hij nog eens bij de avant-garde zou gaan behoren, want de jonge Schmitt componeerde eerst nog keurig langs de lange lijnen van de Duitse romantische muziek. Dat was trouwens bij de pianist Schmitt al niet anders, met veel Chopin, Liszt, Schumann en Brahms op het programma. Pas later, toen hij op het Parijse conservatorium kennis maakte met zijn studiegenoten Ravel en Debussy begon hij zich meer en meer voor impressionistische klankschilderingen te interesseren en zag hij in de klassieke ordening niet langer zijn toekomst als componist. Een kentering was ingetreden, hij was gevallen voor exotische kleurenscala's, het oriëntalisme en niet door anderen aan regels gebonden klankvoorstellingen. Maar ook het ritmische element werd door Schmitt danig op de schop genomen en leidde tot vernieuwingen die andere avant-gardisten bijna als vanzelfsprekend zouden gaan omarmen. Schmitt bewoog zich niet op het atonale vlak: hij had er geen belangstelling voor en liet het twaalftoonssysteem voor wat het was.

Het heeft er alle schijn van dat Chandos van plan is om het volledige orkestrale oeuvre van Schmitt op cd te zetten. Collega Siebe Riedstra gaf daarvan reeds een voorproefje, met zijn bespreking (waarin ook veel wetenswaardigs over Schmitt) van het reeds genoemde La tragédie de Salomé, Le palais hanté en Psaume XLVII, door de sopraan Susan Bullock en het São Paulo Symphony Orchestra & Chorus o.l.v. Yan Pascal Tortelier (klik hier). Nu is het dan de beurt van het BBC Symphony Orchestra onder zijn chef-dirigent, de Fin Sakari Oramo (1965). U zult niet worden teleurgesteld, want het klinkt allemaal voortreffelijk!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links