CD-recensie

 

© Aart van der Wal, december 2004

 

Rossini: Serenade in Es – Sonata a quattro nr. 3 in C - nr. 6 in D – Duet voor cello en contrabas in D – Thema en variaties (Une larme) voor cello en piano.

Ensemble Explorations o.l.v. Roel Dieltiens.

Harmonia Mundi HMC 901847 • 64' •


De wat stijve benadering doet afbreuk aan het kostelijke zonovergoten boeket dat Rossini in zijn kamermuziek zo overvloedig uitstrooit. Ik wil het spel zeker niet als bloedeloos typeren (alleen al de bijdragen van de fluitist, klarinettist hoboïst en althoboïst doen anders vermoeden), maar ik heb moeite met het weinig fantasievolle spel van met name Christine Busch, Margarete Adorf en Dirk Vandaele (viool) die weinig op lijken te hebben met een natuurlijk vibrato. De fraseringen van de cellist zijn eerder hoekig dan cantabile. Ook de toonvorming is niet altijd my cup of tea (voorbeeld: track 2, 2:44 en 6:33, maar ook in track 4). Meer warmte, lyriek maar vooral gloed zouden deze vertolkingen zeker goed hebben gedaan. De Rossini-stijl van bijvoorbeeld The Academy of St. Martin in the Fields (Decca) en The Orchestra of the Age of Enlightenment (Hyperion) is mij - los van de grotere bezetting - al met al liever. De opname is zeer helder maar niet bepaald bloemig en miste ik de afstand tussen microfoons en instrumenten. Soms had ik het idee dat ik het hars van de broekspijpen kon kloppen. Nee, dit is zeker niet het laatste woord op het gebied van de puur instrumentale kamermuziekstijl in het Rossini-repertoire.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links