CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2007
Ries: Cellosonate in A, op. 21 - in g, op.125 - Introductie en Russische dans - Romance in G.
Guido Larisch (cello), Robert Hill (fortepiano).
CPO 999 666 2 • 67' •
Ferdinand Ries liet zo'n driehonderd werken na die merendeels de muziek van leraar Beethoven in herinnering roepen. Als er een componist is geweest die zo sterk onder diens invloed heeft gestaan dan was het Ries wel. En wie kent niet Ries' biografische notities over de zo bewonderde recalcitrante, zonderlinge, maar toch zo grote meester der toonkunst?
Toch doen we Ries onrecht als we hem alleen maar als een epigoon van Beethoven zien, want in veel van zijn werken kruipt hij al in de richting van de Romantiek, zoekt hij duidelijk naar grotere expressievormen, edoch zonder de o zo beproefde sonatevorm daaraan op te offeren.
Larisch lijkt mij geen ideale pleitbezorger, wat alles met zijn niet vlekkeloze intonatie te maken heeft. Bovendien speelt hij soms 'tegen de juiste toon' aan. Het verschil met het tot in de puntjes afgewerkte spel van Hill is zelfs tamelijk opvallend, zoals in het openingsdeel van op. 21 en de in die tijd zo modieuze Russische thematiek, wat door de kristalheldere opname nog wordt geaccentueerd.