CD-recensie

 

© Aart van der Wal, maart 2018

 

Prokofjev: Pianosonate nr. 4 in c, op. 29 - 10 Pianostukken op. 12 - Toccata op. 11

Ravel: Le tombeau de Couperin

Nathalia Milstein (piano)
Mirare MIR 350 • 74' •
Opname: september 2016, Beethovensaal, Hannover (D)

   

De violiste Maria Milstein (ze werd geboren in Moskou, maar groeide op in Parijs) ontving onlangs de Nederlandse Muziekprijs. Maria is een zeer gewaardeerd lid van het Nederlandse Van Baerle Trio, maar ze timmert niet minder stevig aan de weg met haar Nathalia, met wie zij een duo vormt dat zich onderscheidt door grote expressiviteit en vlekkeloze techniek. Collega Gerard Scheltens besprak in november 2017 hun cd ' La Sonate de Vinteuil', met werken van Pierné, Hahn, Saint-Saëns en Debussy (klik hier). Nathalia heeft zich inmiddels ook van een grote schare bewonderaars verzekerd en gooit met haar betoverende en intelligente spel hoge ogen. Haar nieuwe, bij het Franse label Mirare verschenen cd, biedt een allesbehalve gemakkelijk programma, met Prokofjevs grillige en weerbarstige Vierde pianosonate, de schilderachtige, maar niet minder wispelturige 10 Pianostukken op. 12 (het stuk heeft veel weg van een stijloefening, verpakt in een waaier van stijlen) en de Toccata, en Ravels kleurrijke maar lastige Le tombeau de Couperin.

In haar Ravel-vertolking worden de subtiele en soms vluchtige kleurstellingen fraai uitgewerkt en de tempi, dynamische verhoudingen, articulatie, frasering en agogiek getuigen van groot interpretatief raffinement. Prokofjevs Vierde sonate wordt scherp geprofileerd, onder haar handen is het een energieke en expressief geladen karakterschets, maar zonder een spoor van de epaterende leegheid die in deze muziek al snel op de loer ligt. De tien miniaturen op. 12 verschillen van elkaar als de dag van de nacht en zo speelt Nathalia Milstein ze ook: het pakt uit als een bont en adembenemend wisselspel. Ravels Le Tombeau de Couperin eindigt met een Toccata (prachtig is bij Milstein de overgang naar het mineur), waarop de inventieve Milstein Prokofjevs Toccata laat aansluiten. Ze hebben zowel de titel en de opzet als deels de inhoud (linkerhand!) gemeen. Het levert dankzij dit briljante pianospel een bijna spectaculair contrast op. Producer Michael Fine zorgde weer voor een schitterende opname: het klinkt allemaal alsof de Steinway in de huiskamer staat.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links