CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2014
Mozart: Requiem in D, KV 626 (Süssmayr-versie) Genia Kühmeier (sopraan), Bernarda Fink (alt), Mark Padmore (tenor), Gerald Finley (bas), Groot Omroepkoor, Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons RCO Live RCO 14002 • 48' • Live-opname: 14-16 september 2011, Amsterdam |
Met de onlangs op het Linn-label verschenen, verfrissende lezing van Mozarts Requiem door het Dunedin Consort onder leiding van John Butt nog vers in de oren, was het met de uitvoering door het KCO onder Jansons toch wel behoorlijk terugschakelen. Puur beoordeeld vanuit het technisch perspectief mag de live-uitvoering uit Amsterdam tot de beste in de catalogus worden beschouwd, zeg maar op het niveau van de Berliner en Wiener Philharmoniker onder dirigenten als Herbert von Karajan en Karl Böhm, maar beoordeeld vanuit de verworvenheden van de historisch geïnformeerde uitvoeringspraktijk is het geen overtuigend beeld dat ons wordt voorgeschoteld. Ergo, de gevleugelde uitspraak van Frans Brüggen, gedaan in hotel Krasnapolsky temidden van de reuring rond de Notenkrakersgroep, kan in dit geval gewoon letterlijk worden genomen: dat elke door het Concertgebouworkest gespeelde noot van Mozart en Beethoven van a tot z gelogen was. Alsof er in die bijna halve eeuw niets is veranderd. Bij Jansons in ieder geval niet.
De uitvoering straalt luxe uit, is weldadig, romig, gelikt, met superieure solisten, een dito koor en orkest, nog versterkt door de weelderige opname, maar met Mozarts en in het verlengde daarvan Süssmayrs geest heeft het - ondanks de doorgaans vlotte tempi - allemaal niets van doen. Ik kan er dus kort over zijn: heel mooi voor degenen die van een dergelijke uitvoering houden, maar geen optie voor hen die het anders willen; en bij die laatste groep sluit ik mij dus aan.