CD-recensie
© Aart van der Wal, januari 2022
Erik Lotichius - Playtime! - Chamber Works for Wind Instruments Lotichius: Sonate voor fluit en piano - A Little Rumba (voor fluit en piano) - Noëlette (voor fluitkwartet) - Saxofoonkwartet - Playtime (voor klarinetkwartet) - Kwartet voor viool, hobo, gitaar en fagot - Woodwind Quintet (voor fluit, hobo, klarinet, fagot, hoorn) - Trio voor klarinet, cello en piano - La Minime (voor klarinet, cello en piano) Pauline Lotichius, Aída López Sucunza, Miranda Loff (fluit), Peter Verduyn Lunel (altfluit), Ben Simmes, Hanna Shybayeva (piano), Maria-Paula Majoor (viool), Irma Kort (hobo), Izhar Elias (gitaar), Birgit Strahl, Joop Bremer (fagot), Irene Teepe (klarinet), Kirsten Jeurissen (hoorn), Carl Rosman (klarinet), Arno van der Vuurst (cello), Euregio Saxophone Quartet, Klarinetkwintet van het KMKJWF Solaire Records SOL1011 • 82' • |
Het door Dirk Fischer bestierde muzieklabel Solaire Records heeft al eerder aandacht geschonken aan het werk van Erik Lotichius, geboren in 1929 in Helmond en in 2015 overleden in het Belgische Helchteren. Op de website van de componist, www.eriklotichius.be, kunt u over zijn werk en levensloop zo het een en ander te weten komen.
Ik besprak in augustus 2017 zijn 25 virtuoze pianostudies, samengebracht onder de titel Anaitalrax. Collega Siebe Riedstra besprak in diezelfde maand Rebotko (voor 2 fluiten en piano), de Strijkkwartetten nr. 1 en 7 en vier delen uit Anaitalrax, uitgebracht op het label Q Disc, een opname die onder het toeziend oog van de componist tot stand waren gekomen.
Lotichius had als componist geen raakvlakken met de avant-garde, maar had zo zijn eigen denkbeelden over vernieuwing, die hij vooral zocht in het geïnspireerd exploreren van de jazz- en de amusementsmuziek. Het was met name de wereld van musical en song, aangescherpt door minimalisme, waaruit hij zijn inspiratie putte. Muziek dus met een duidelijk eclectische karakteristiek en zeer herkenbaar, zonder daarbij hoge eisen te stellen aan het absorptievermogen van de luisteraar. Ook de musici die zich om zijn werk bekommeren hebben het wat dit betreft relatief gemakkelijk, al is dit geen muziek die men bij wijze van spreken met twee vingers in de neus zomaar wegspeelt. Een overwegend zonnige stijl met de dissonant-op-afstand, ongecompliceerd, harmonieus en veelal speels. Lotichius creëerde een oeuvre in de meest uiteenlopende genres: kamermuziek in alle denkbare samenstellingen. soloconcerten, (kamer)opera's, symfonieën, een dodenmis, maar ook musicals en ‘musirette' (een samentrekking van musical en operette) vloeiden uit zijn ijverige pen.
In 2009, naar aanleiding van zijn tachtigste verjaardag, werd hij in de Kleine Zaal van het Amsterdamse Concertgebouw met een jubileumconcert nog eens extra in het zonnetje gezet. Er was met de geleidelijke terugkeer van de tonaliteit in de eigentijdse muziek ook meer belangstelling gekomen voor de componist Lotichius.
De titel van dit nieuwe album, Playtime!, spreekt dan ook voor zich en doet recht aan wat het te bieden heeft: muzikanteske muziek waarin blaasinstrumenten als fluit (met een belangrijke rol voor dochter Pauline Lotichius), klarinet en saxofoon de boventoon voeren. Het is - u raadt het al - aanstekelijke muziek , die nog aanstekelijker uitpakt omdat zij met zoveel overgave en overtuigingskracht wordt vertolkt.
Net als voor het Anaitalrax-album schreef Lotichius' echtgenote Hantzen Houwert het voorwoord. Het cd-boekje munt voorts uit door de uitstekende toelichtingen, de sprekende foto's van de verschillende opnamesessies en een afbeelding van een bladzijde uit twee manuscripten van de componist. Dirk Fischer stond opnieuw garant voor een sublieme opname, waarin helderheid, sonoriteit en een volmaakte balans hand in hand gaan. Geen enkel aspect van deze partituren blijft daardoor on(der)belicht.