CD-recensie

 

© Aart van der Wal, september 2004


Schumann: Fantasie in C, op. 17.

Schubert: Pianosonate in a, D 784.

Liszt: Après une lecture de Dante.

Alberta Alexandrescu (piano).

REM 311287 XCD • 67' •


We hebben nogal eens de neiging de neus op te trekken voor alweer een nieuwe naam aan het steeds verder uitdijende, pianistische firmament, gewend als we zijn aan de vertolkingen van de 'grote' pianisten van vooral de laatste dertig jaar. Deze Roemeense pianiste bewijst weer eens dat gemakzucht en vooroordelen tot muzikale vermagering kunnen leiden. Deze uitgave vormt de weerslag van haar live-optreden op 24 november 1995 tijdens het Marguerite Long piano-concours in Parijs, waar ze de eerste prijs in de categorie recitals in de wacht sleepte. We weten van de vele concoursen in de wereld dat de beste niet altijd wint, maar in dit geval kan ik de twijfels gewoon opzijzetten.

De technische beheersing van deze uiterst lastige werken staat buiten kijf, maar dat is vandaag de dag geen prestatie waarvan wordt opgekeken. Wat Alexandrescu echter muzikaal te berde brengt is minstens verrassend: ze drukt namelijk een persoonlijk stempel op deze werken en doet dat met zoveel overtuiging dat ik deze cd nog vaak uit de kast zal halen. Zo is er de schrijnende gloed van de bijna mahleriaans aandoende thematiek met de vele unisonopassages in het openingsdeel van de Schubert-sonate en de met spanning geladen bezonkenheid na de lezing van Dante (de openingsfrasen doen je bijna geloven dat Dante een Hongaar was, maar dàt ligt aan Liszt..) wordt nu eens niet ingebed in holl klatergoud van figuratieve hoogstandjes. Onder haar handen biedt dit werk heel wat meer substantie dan alleen maar pianistisch machtsvertoon en puur uiterlijke virtuositeit. Schumanns Fantasie blijft weerbarstig, maar ze weet toch voldoende consistentie in de thematische behandeling te bewaren om al te veel verbrokkeling te vermijden (wat op zich geen ramp is, want het is tenslotte een fantasie).

Lof ook voor de programmakeuze: twee fantasieën omsluiten een sonate. De vrij directe opname zet niet alleen de vleugel in het zonnetje, maar zo te horen ook de vele zuchten van de Roemeense. In het cd-boekje geen woord over de gespeelde werken.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links