CD-recensie

A quatre-mains françaises!

 

© Aart van der Wal, oktober 2006

 

Milhaud: Le boef sur le toit.
(Bewerking voor piano-vierhandig door de componist).

Ravel/Jemain: Pavane pour une infante défunte
(uit Les enfants et les sortilèges).
(Bewerking voor piano-vierhandig).

Ravel/Garban: Danse des rainettes et danse des libellus et des sphinx (uit Valse américaine) - Five o'clock, Fox-Trot. (Bewerking voor piano-vierhandig).

Ibert: Le petite âne blanc (uit Histoires).
(Bewerking voor piano-vierhandigdoor de componist).

Saint-Saëns/Garban: Carnaval des animaux.
(Bewerking voor piano-vierhandig)

Challenge Classics CC72104 • 55' •

www.challenge.nl


Pianomuziek-vierhandig... In de negentiende eeuw was dit thuis een welkome afleiding en vele componisten schreven er speciaal muziek of bewerkingen voor (wie een symfonie van Beethoven wilde horen, kon niet zomaar even een plaat opzetten of naar een concert gaan). En wie kent niet de vierhandige pianostukken van Franz Schubert of de Hongaarse dansen van Brahms?

Wyneke Jordans en Leo van Doeselaar (hij is trouwens ook een meer dan voortreffelijke organist!) vormen al jaren achtereen een ook internationaal zeer bekend en graag gehoord én gezien pianoduo op concerten en in de studio. Waar zijn de beide pianisten eigenlijk al niet geweest? Globetrotters, geweldige pleitbezorgers en ambassadeurs van ons land.

Op het gebied van de historiserende uitvoeringspraktijk hebben ze inmiddels ook hun sporen wel verdiend, getuige hun buitengewoon smaakvolle, van historisch besef doortrokken spel op de fortepiano. Zij maken muziek, zoals muziek ook behoort te zijn: sprankelend muzikantesk, doorleefd, wanneer nodig met dat onmisbare grote gebaar, geprofileerd en met respect voor wat de componist nauwkeurig heeft opgeschreven. De verbluffende, uitgevijlde techniek, de enorme ervaring op allerlei instrumenten in een steeds wisselende akoestische omgeving en hun samenspel met anderen (nog onlangs speelden zij de soms uitermate lastige pianopartij in Rossini's Petite Messe Solennelle door het Quink Ensemble, waarvan de opname elders op de site is besproken) levert al met al precies datgene op waar het om draait: great music, that's all.

We vinden al die eigenschappen ook weer terug in deze voortreffelijke uitgave onder de veelzeggende titel A quatre-mains françaises, met als aardig bedachte subtitel Bric-à-Brac (waarvan Van Dale zegt: snuisterijen, oude rommel). Welnu, oude rommel is dit zeker niet, muzikale snuisterijen zijn het daarentegen wel.

Dit is - met inbegrip van Milhauds Le boeuf sur le tout en Iberts  Le petit âne blanc - gemakkelijk aansprekende muziek, die deels het karakter van een evergreen heeft (Ravels Pavane, en natuurlijk Saint-Saëns Carnaval der dieren in de fraaie pianobewerking van Lucien Garban - al is die 'stervende zaan', Le Cygne, op de cello toch statiger).

De diepe zucht aan het begin van Pianistes in het Carnaval lijkt een geslaagde grap: de pianisten worden immers door Saint-Saëns danig op de proef gesteld en natuurlijk gaat er dan - keurig volgens het boekje! - van alles mis.

De opname is bijzonder goed geslaagd. Kortom: prachtig!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links