CD-recensie

 

© Aart van der Wal, juli 2016

 

Dvorák: Stabat Mater op. 58

Erin Wall (sopraan), Mihoko Fujimura (alt), Christian Elsner (tenor), Liang Li (bas), Chor und Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks o.l.v. Mariss Jansons

BR Klassik 900142 • 78' •

Live-opname: 24-26 maart 2015, Herkulessaal, München

   

De discografie van Dvoráks Stabat Mater is intussen dusdanig uitgedijd dat uit een overvloedig aantal opnamen kan worden gekozen. Dit in tegenstelling tot het aantal uitvoeringen in concertzaal of kerk, want dat is nog steeds mondjesmaat. Aan het behoorlijk aan de maat zijnde uitvoeringsapparaat (vier solisten, koor en orkest) kan het niet liggen want bijvoorbeeld Beethovens Negende en diens Missa Solemnis worden wel regelmatig uitgevoerd.
Dvoráks Stabat Mater uit 1877 zal altijd verbonden zijn met de dood van zijn beide dochters Josefa en Ruzena, en zijn zoon Otakar. Uiteindelijk zouden slechts drie van zijn in totaal negen kinderen het stadium van de volwassenheid bereiken.

Van de live-uitvoering onder Mariss Jansons kan tenminste worden gezegd dat het in cosmetisch opzicht aan de hoogste verwachtingen voldoet: wat we horen is pure luxe in termen van klank, maar gelukkig is er nog meer dan dat, met een ook interpretatief formidabel presterend solistenteam, een dito koor en een dito orkest. De uitvoering komt wat Jansons' opvatting en uitwerking betreft merendeels overeen met die van Dvoráks Requiem, toen met Krassimira Stoyanova (sopraan), eveneens Mihoko Fujimura, Klaus Florian Vogt (tenor), Thomas Quasthoff (bas), de Wiener Singverein en het Koninklijk Concertgebouworkest (klik hier). Ook de opname is zeer goed geslaagd, met een ideale balans en een rijk aangeklede akoestische ambiance. Als er al een spoortje van kritiek mogelijk of nodig is dan geldt dat de alt (in het boekje geafficheerd als mezzo) Mihoko Fujimura, wier vibrato wat mij betreft ditmaal wel wat minder had gemogen (ik ben er sowieso behoorlijk allergisch voor). Het is overigens een misverstand dat vibrato en expressie per definitie in elkaars verlengde liggen, of dat ze onverbrekelijk bij elkaar horen. En soms, zoals in het vijfde deel, zou een scherper uitgewerkte attaque en frasering door het koor de voorkeur hebben verdiend, maar dat is alles bijeen genomen niet meer dan futiele detailkritiek. In het veld van de vele opnamen van dit werk zonder meer een aanrader.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links