CD-recensie

 

© Aart van der Wal, oktober 2019

Buxtehude - Abendmusiken

Buxtehude: Gott hilf mir, denn das Wasser geht mir bis an die Seele BuxWV 34 - Triosonate in a, BuxWV 272 - Befiehl dem Engel, dass er komm BuxWV 10 - Jesu, meine Freude BuxWV 60 - Triosonate in Bes, BuxWV 255 - Herzlich lieb hab ich dich, o Herr BuxWV 41 - Triosonate in D, BuxWV 267 - Jesu, meines Lebens Leben, BuxWV 62
Alpha 287 • 85' •
Ensemble Masques o.l.v. Olivier Fortin; Vox Luminis o.l.v. Lionel Meunier
Opname: januari 2017, Amuz (Festival van Vlaanderen), Antwerpen

   

Sinds Ton Koopman met zijn Amsterdam Baroque Orchestra & Choir het integrale oeuvre van Buxtehude heeft opgenomen (en op onze site besproken) zijn ook andere ensembles zich erover gaan buigen. De eerste door mij besproken uitgave (de klavecimbelwerken deel 1) ligt alweer op de kop af 13 jaar achter ons. Wat wisten we toen van Buxtehude? Eigenlijk bitter weinig, al was wel wijd en zijd bekend dat Johann Sebastian Bach in 1705 vanuit Arnstadt de vierhonderd kilometer lange voetreis naar Lübeck ondernam in de verwachting dat hij daar daar de grote meester in levende lijve zou ontmoeten en zijn spel zou kunnen horen. Een verwachting die gelukkig bewaarheid werd. Bach was toen 20, Buxtehude 68 (hij zou nog slechts twee jaar leven).
Toevallig besteedt AVROTROS momenteel aandacht aan die voetreis ('Tijl in de voetsporen van Bach'). Bach bleef overigens langer dan de afgesproken vier weken weg: het werden uiteindelijk maar liefst vier maanden. Eerst in januari 1706 keerde hij weer in Arnstadt terug, wat hem op een stevige berisping door zijn broodheren kwam te staan.

Dat ook het Belgische Ensemble Masques en Vox Luminis aandacht schenken aan de eens aan de Marienkirche in Lübeck verbonden Dieterich Buxtehude (1637-1707) is uiteraard zeer lovenswaardig. Hij verdient het ook, deze toondichter en organist 'beruhmt im Componiren, auf Chören, Orgeln und Claviren', aldus een in 1685 verschenen lofzang. Ook Bach moet voor hem groot respect hebben gehad, want anders had hij natuurlijk die inspannende voetreis naar Lübeck niet gemaakt. Des te verwonderlijker dat een groot deel van diens oeuvre - en dan met name de vocale werken - na zijn dood in de vergetelheid raakte om pas aan het begin van de twintigste eeuw - zij het dan nog slechts schoorvoetend - weer tot leven te worden gewekt. Toch bleef een groot aantal stukken nog onontdekt, totdat de musicoloog, klavecinist, organist en dirigent Ton Koopman daarin verandering bracht en en het ene na het andere juweel aan de oppervlakte bracht.

Niemand zal hebben kunnen klagen over het zeer hoge niveau waarop Koopman cum suis gestalte gaven aan de 'digitale' ontsluiting van dit grootse oeuvre. Het is daarom niet minder dan een prettige vaststelling dat ook de uitvoeringen op dit nieuwe album zich op een vergelijkbaar niveau bewegen. Prettig is ook dat de vocale werken worden afgewisseld door drie triosonates. De opname is schitterend. Dus opnieuw: Buxtehude op zijn best; en dat is bepaald niet gering. De speelduur van de cd wordt steeds verder opgerekt: deze 'tikt af' na 85 minuten en 17 seconden!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links