CD-recensie

© Aart van der Wal, juli 2024

De Israëlisch-Amerikaanse componist, dirigent en violist Guy Braunstein (*1971) schreef in 2020 het Abbey Road Concerto: maar liefst 15 delen of eigenlijk deeltjes (het langste, #11, is een cadens van ruim vierenhalve minuut), waavan vier tussenspelen de toehoorder rechtstreeks verbinden met de frenetieke wereld rond de Beatles van medio jaren zestig, met grote succesnummers als She Loves You, I Want To Hold Your Hand, Please Please Me en From Me to You, met het uitzinnige publiek (veelal letterlijk) aan hun voeten. Braunstein heeft uit de volgende Beatle-nummers 'geplukt': Come together, Oh Darling, Something, Octopus's Garden, Here Comes The Sun, I Want you, Because, Strawberry Fields Forever, Maxwell's Silver Hammer, Golden Slumbers en Carry That Weight.

Braunsteins Abbey Road is een veelkleurig werk dat veel charme uitstraalt. Het staat bol van allerlei invloeden, van Centraal-Europese folklore tot de typische blues, van opwekkende ragtime tot bijna filmisch muziektheater. De indruk is die van een stilistische lappendeken, omgeven met veel kruidige humor maar ook ironie. Wat ontbreekt is diepgang, maar dat valt vanuit het gekozen concept ook niet te verwachten.

Braunstein heeft al een indrukwekkende carrière achter de rug, hij bracht het zelfs tot concertmeester bij de Berliner Philharmoniker, en dus had ik van zijn spel hoge verwachtingen, maar die kwamen helaas maar deels uit. Zijn spel is afwisselend flamboyant en stijfjes, de expressie wordt menigmaal onnodig kracht bijgezet door een overmaat aan vibrato. In Delius' Vioolconcert liggen de tempi door de bank genomen onnodig hoog, wat afbreuk doet aan het karakter van het werk. Waar wel tegenover staat dat het spel van het door Alondra de la Parra geleide Orchestre Philharmonique Royal de Liège inspirerend en tot in de puntjes verzorgd is.

In het cd-boekje is een vraaggesprek met zowel Braunstein als de dirigente Alonda de la Parra afgedrukt. Op de vraag waarom Braunstein koos voor de beide werken van Delius als aanvulling op zijn Abbey Road Concerto was zijn antwoord dat het orkest had ontdekt dat Delius' Vioolconcert en Vaughan Williams' The Lark Ascending voor het eerst waren opgenomen in dezelfde studio als het Abbey Road Concerto. Waarvan hij zich niet eerder bewust was, maar voor hem wel een belangrijk historisch feit betekende.

Kloppen doet het evenwel niet, want het Vioolconcert werd voor het eerst opgenomen in 1944 in Liverpool (wel dé stad van The Beatles!), door het Liverpool Philharmonic Orchestra onder leiding van Malcolm Sargent met als solist Albert Sammons. De eerste opname van The Lark Ascending gaat nog veel verder terug, naar 1928, met de violiste Isolde Menges en een onbekend gebleven orkest, eveneens onder leiding van Malcolm Sargent. Terwijl de eerste studio aan Abbey Road eerst in november 1931 in gebruik werd genomen!

index