CD-recensie
© Aart van der Wal, mei 2019
Bairstow: Blessed city, heavenly Salem - Let all mortal flesh keep silence - The Lamentation (W.) Harris: Bring us, o Lord God - Strenghten ye the weak hands - Faire is the heaven - Flourish for an Occasion Stanford: A Song of Wisdom - O for a closer walk with God op. 113 nr. 6b - For lo, I raise up op. 145 - Evening Servive in A op. 12 (Magnificat & Nunc dimittis) Peter Holder (orgel), Choir of Westminster Abbey o.l.v. James O'Donnell |  |
Wie weleens in Westminster Abbey is geweest zal het fenomeen zeker bekend zijn: het diep doordringende omgevingslawaai van het drukke Westminster. En anders wel een ondefinieerbaar gegons, vermengd met het geroezemoes van stemmen. En wie een goed gestemd orgel wil horen moet echt ergens anders terecht, tenzij het geluk met de toerist is en het instrument net een goed geslaagde onderhoudsbeurt achter de rug heeft. Met andere woorden: je moet als label en als opnameteam wel heel moedig zijn om daar aan de slag te willen gaan. Hyperion durfde het aan en tot mijn niet geringe verbazing is het nog gelukt ook: deze kolossale ruimte 'stil te krijgen', uitgezonderd de muziek natuurlijk. Hoe zouden ze het hebben gedaan? Het verkeer stilgelegd, de bezoekers geweerd? Misschien wel diep in de nacht?
Hoe het ook zij, we worden voor die onverschrokkenheid rijkelijk beloond met schitterende koorzang en fraai orgelspel in een verbeeldingsvolle entourage. 'The Westminster Abbey Collection', zo staat het afgedrukt op de binnenkant van het doosje. En inderdaad, er is al meer moois op dit gebied door Hyperion uitgebracht (klik hier). Maar nu dus koorwerken van Sir Edward Cuthbert Bairstow (1874-1946), Sir William Harris (1883-1973) en Sir Charles Villiers Stanford (1852-1924). Van deze drie 'Sirs' is Stanford ongetwijfeld de bekendste.
De op deze cd verzamelde werken beslaan een scheppingsperiode van zo'n halve (vorige) eeuw. Dat ze vanuit idiomatisch perspectief door en door Engels zijn zal uiteraard niemand verbazen, maar het mag toch wel extra worden vermeld hoe goed deze muziek in feite is. En hoe weinig er soms voor nodig is om een onwezenlijke sfeer te creëren, zoals in Bairstows 'The Lamentation'. Groots is het openingswerk, de hymne 'Blessed city, heavenly Salem', fraai ondersteund door het orgelspel van Peter Holder. En niemand die onberoerd blijft bij het beluisteren van 'For lo, I raise up', eveneens van Stanford, waarin de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog muzikaal inhoud krijgen: 'For lo, I raise up that bitter and hasty nation, which march thro' the breadth of the earth, to possess the dwelling places that are not theirs'. De jongenssopraan James Thomson zorgt voor een indrukwekkend oplichtend contrast.
Stanfords 'Gloria' is het machtige sluitstuk van dit merendeels profane programma waarin de hoogste graad van Britse koorzang wordt weerspiegeld.